Week 16-24. Eigenlijk had ik gerekend op wat beter weer toen ik een huisje boekte in Mierlo om nu eindelijk eens kennis te maken met de Strabrechtse Hei wat al jaren in de planning zat. Donder, bliksem en hagel werden afgewisseld met opklaringen en ik liep hoe dan ook mijn rondjes.

Maandag begon ik met een boswachterspad in Heeze dat erg tegenviel en als troost boetseerde ik in de middag een eigen lusje in Mierlo vanaf het bospark waarin ik wat leuke singletracks kon stoppen.

De wat langere routes lagen klaar voor de komende dagen, maar hoe het uit ging pakken liet ik ook afhangen van de omstandigheden. Ik beschreef de trip in wordpress als volgt: https://trailer2327.wordpress.com/

 

Week 15-24. Zodra het lopen minder wordt, komt direct de strijd tegen het zwaarder worden op en dat kan ik niet gebruiken. Ik wil in topconditie zijn (of voor zover mogelijk) als ik eventueel naar het ziekenhuis moet en weer van meet af aan moet opbouwen. Er moet al weer 4kg af......... Nu het wat beter weer is zal ik regelmatiger de fiets pakken. Ik pak een ritje van 43km Grenspark en 50km Pannenhoef mee naast wat routechecks die ik wandel en het altijd mooie rondje Molenbeek bij mij in de buurt. Vaak maak ik er vanaf het bruggetje halverwege een foto door de seizoenen heen.

Week 14-24. Rustige week met verkenningen en checkrondes, afgesloten met een fantastische groep trailrunners voor de Footprint/THOR trail op zaterdag 6 april. Eindelijk voorjaar!!

Week 13-24. Na maanden experimenteren met medicatie, eten en drinken nu eindelijk een verwijzing voor een aantal testen en onderzoeken n.a.v. mijn fysieke (prostaat) klachten. Het wordt dan wel de 2e week van mei, maar er is uitzicht op inzicht.

Het betekent wel dat ik mijn Trailtrio Ardennen/Eiffel/Vogezen trip moet annuleren, want die had ik net in die periode gepland.

 

Ik blijf aan de gang met mijn run/walk/run schemaatjes op de weg en op de trails en probeer telkens een stukje duurloop uit. Ook het wandelen van trails tot max 18km moet me toch lukken. En jawel; op dinsdag wandel ik een mooie verkenning van 15km op de Rucphense Hei over bekende en minder bekende paadjes en alles in een andere en willekeurige volgorde.

Ik vind eindelijk een paadje terug dat ik kwijt was en zie dat het inmiddels ook in beslag genomen wordt door mtb' ers en een duo dat er een 'anti-stress hut' gebouwd heeft om af en toe letterlijk en figuurlijk te schuilen.

Leuk om te doen en het geeft weer inspiratie voor een afzonderlijke Visdonk en Heidetrail en een combi daarvan; mooi vooruitzicht.

 

Week 12-24. Voor het tiende jaar op rij trok ik voor een driedaagse retraite naar Helvoirt om van daaruit nieuwe routes door de Loonse & Drunense Duinen te gaan lopen en opnieuw te ervaren wat een ‘impozand’ stukje Nederland het is waar je uren kunt dwalen over paden en paadjes.

Voor het eerste jaar dat ik het meemaakte was het er ook nat, en niet zo’n beetje ook. Tussen het zand lagen er talloze prachtige plassen en een aantal paden waren onbegaanbaar geworden.

Althans voor de gemiddelde wandelaar, want als doorgewinterde trailer begon ik dan nog wel tot enkeldiep, maar gaandeweg de route liep het via kniediep op naar kruisdiep. Nog niet gesproken van de bagger hier en daar die de trailpatta’s teisterden voor de zoveelste keer in de afgelopen maanden.

Op dag 1 liep ik solo een trail van ruim 27km, waarbij het de opzet was om zoveel mogelijk afwisseling in de route te brengen en dat lukte aardig. Bospaden, singletracks, zandpaden en zand- en waterpassages volop. Roestelberg en Kapucijnerberg zorgden voor enkele honderden hoogtemeters in de route. Het was een prachtige, maar zeer vermoeiende dag waarbij ik mijn slowtrail tempo zelfs niet kon halen. Daarom het besluit om dag 2 en 3 alleen maar te wandelen.

Dag 2 begon vanuit Tini en we liepen ruim 13km door duinen en langs waterpartijen. Geweldig om bij te praten en volop te genieten van de lente. In de middag liep ik nog een nieuwe route met veel single track vanuit het hotel, zodat de teller doortikte naar ruim 24km.

De derde dag – en weer volop zon – vertrok ik vanaf De Rustende Jager in Biezenmortel voor een route van ruim 13km. Ook nu weer volop afwisseling in de route ingebouwd en ik blijf versteld staan van de prachtige vergezichten en de vele waterpartijen die ik hier nooit eerder zag. Kapucijnenberg en het uitkijkpunt bij Bosch & Duin waren het uitgangspunt, maar ik zocht toch ook weer wat andere klimmetjes en kammetjes op om tot een nieuwe route te komen.

Nog even nagenietend op het terras inventariseerde ik zo’n 65km aan wandel- en trailpaden die niet altijd voor de hand liggen, maar misschien daarom zo mooi om te lopen. Het bracht me ook tot het inzicht dat, wanneer ‘running’ niet mogelijk is, er toch nog voldoende ‘trail’ overblijft om mooie paadjes in onze natuurgebieden te vereren met een loopje. Dan wel minder kms dan gebruikelijk, maar niet minder mooi en de moeite van een meerdaagse trip waard.

 

De week werd afgesloten door een extern evenement voor het goede doel.

Het werd een mooie samenkomst van 25 lopers/trailers van THOR en Footprint voor het Bart & Tijn evenement in Roosendaal met keuze voor de 15 en 21 kilometer richting Visdonk en Rucphense Hei.

Dit keer niet zozeer getriggerd door de geboden (trail) routes, maar meer door de opzet van het evenement. Zowel fietsers, lopers als wandelaars (met of zonder hond) op een ochtend bij elkaar was een feest om te zien en mee te maken; enthousiaste organisatie die alles piekfijn voor elkaar had!!

De gelopen trailroutes boden naast paadjes nogal wat straatjes, maar het samenlopen maakte dat weer goed. Zelf hield ik het bij een wandeling en dat geeft er ook weer eens een andere kijk op als je wat meer ziet onderweg en een praatje maakt met andere deelnemers. Kortom; een geslaagd einde van deze week.

 

Week 11-24. Een weekje met wat minder kms o.a. vanwege de vele activiteiten die komen gaan. De focus lag vooral op de social trail van zaterdag op de Buisse Heide. Ouwe getrouwen en nieuwe gezichten die de moeite namen om naar 't Pannehuske te komen en als kinderen zo blij in plassen en modder te dabberen. Een vastgelopen auto moesten we achterlaten om alle highlights tijdig af te kunnen vinken zoals thee- en jachtkoepels, spiegelvijver en slingervijver. Daarna gezellige nazit en plannen maken voor de volgende trails. 

Week 10-24. Wordt een week van herstel en opbouw en aanpassen aan de nieuwe medicatie die ik krijg, aangezien die de bloeddruk behoorlijk verlagen. Heb nu even geen ambitie in keer op keer natte modderpoten, dus loop lekker vanuit huis direct het buitengebied in langs de Molenbeek, richting Nispen, Belgische grens en Wouwse Plantage. Na een 8km op maandag, loop ik woensdag intervallen en een stukje van 6km en kom aan twee uurkes bewegen met 18km. Het zonnetje doet het deze dag goed.

Op zaterdag besluit ik de week met een rondje Molenbeek verhard/onverhard wandelen. Met ruim 12km kom ik tot de rand van Nispen waar een mooie plas ligt bij voormalig kasteel Moerendaal.

Week 9-24. Hoewel de Bosbokkentrail van zondag nog in de benen zat, was er weer 'sturm und drang' om een verkenning te gaan doen op maandag.

Ondanks de hele dag regen, toch op pad voor de nieuwe BW routes. Nu wat alternatieven op de Woensdrechtse Hei gewandeld om (mogelijke) afsluitingen te ontwijken. Soms is de regen een zegen, maar nu toch even niet........

 

Inmiddels begin ik me neer te leggen bij het feit dat er door fysieke ongemakken nu echt een aanpassing moet komen op het weekschema en ik schroef terug naar max 3x lopen of wat er voor door moet gaan. Aangezien run/walk/run bijna altijd goed werkt borduur ik dinsdag door op het lopen van vorige week (1,5uur) en kan uitbreiden naar bijna 2 uur met 16,5km.

Verder neem ik me voor om van dag tot dag te kijken hoe het gaat en wat ik ga doen, rekening houdend met de Footprint activiteiten van het weekend.

 

De laatste loopdag van de week was het weer gezellig met een trail i.s.m. THOR. Met 18 lopers in 2 groepen van de Bergse Heide naar de Zeezuiper en via de Kragge terug. Een zonnige zaterdag en een fijne groep trailrunners.

Week 8-24. De week goed begonnen met een verkenning op de Buisse Heide met Astrid. Bedoeling is om voor de run op 16 maart weer 2 of 3 afstanden aan te kunnen bieden; wij kwamen nu aan bijna 14km en sloten af bij 't Pannehuske met koffie en appeltaart. In aanloop naar de Bosbokkentrail op zondag 25 februari nog een run/walk/run gedaan van 1,5uur wat goed ging.

 

Voor genoemde trail had ik de 32km omgezet naar 17km, maar ook dat was te veel op dit moment. Zes keer het duin over en de Meeuwenduinen zorgden ervoor dat ik in feite niet 1km lekker gelopen heb. Na de duinen nam ik dan ook de binnenbocht waardoor ik uiteindelijk op ruim 15km uitkwam. Desondanks een leuke dag met 'meet and greet' Herbert, Janine, Debby, Maroula en nog wat Footprint loopvrienden. Na afloop lekker douchen en bijkomen bij Pol en Veerle als afsluiting van een zonnige traildag. Of ik nog enthousiast inschrijf voor evenementen is voorlopig nog even de vraag.

 

Week 7-24. Naar aanleiding van het afsluiten van een aantal singletracks en klimmetjes door het Brabants Landschap ben ik half februari 2024 op zoek gegaan naar nieuwe mogelijkheden voor een mooie trailserie in dit gebied.

Voorlopig is het de bedoeling dat de serie, in opbouw, 5 tot 6 trails gaat omvatten van 15 tot 40km; mogelijk aangevuld met een ultra van 60km. 

Deze week kon ik de eerste route van 15km al afronden met op sommige plaatsen tot aan de enkels door de plassen.

 

Op zaterdag 17 februari kwamen 10 lopers op de Buizerd XL trail af. Na een gezamenlijk intro van 5km werd het traject vervolgd voor 12, 14 of 18km. Klein, maar fijn en meer moet dat niet zijn.

Week 6-24. De week goed begonnen, met nieuw elan, met een verkenning Buizerd voor een kortere variant. Met een zonnetje en 12 graden leek het al een beetje voorjaar.

Naast het trailen neemt ook het wandelen een steeds belangrijkere plaats in. Een goede manier van herstellen en direct een manier om relaxt korte routes tot 18km of delen van langere routes uit te zetten of te checken. Zo trok ik dinsdag naar Zeeland om de banden met Pol nog eens aan te halen. Nadat hij als runner/voorloper een stapje terug had gedaan pakte hij nog fanatieker de langere wandelingen op en houden we het contact warm. Het werd een 12km wandeling, een variant op een Bosbokken route van een trailrunning groep van Delta Sport.

 

Op zaterdag 10 februari liepen we een trail van 11 en 14km over het landgoed Visdonk dat er kletsnat bij lag. Ondanks carnaval toch zo'n 20 runners die er gewoon weer veel zin in hadden en er een mooie ochtend van maakten. Banden aangehaald met trailmaatjes die ik al weer een tijd niet gezien had.

 

Week 5-24. Deze week begon met twee rondes routecheck van het Ree Pad in het Grenspark n.a.v. meldingen van wandelaars. Onderweg raakte ik met meerdere mensen aan de praat en twee ervan werden zo enthousiast dat ze ook vrijwilliger voor dit pad wilden worden. Voor mij een mooie gelegenheid om na 5 jaar het stokje over te dragen.

Later in de week gingen Ivo en ik op pad voor het verder afwerken van een route die we op 17 februari gaan lopen met Footprint. Hiervoor is de Buizerd route de basis, die we konden uitbreiden van 6,6 naar 18km.

De laatste dag stond in het teken van de verjaardag van Janine die op toepasselijke wijze met een wandeling/trail voor een aantal lopers werd gevierd.

Week 4-24. De eerste trail van de week liep ik met Janine een checkronde door het GP. De sneeuw was verdwenen en wij maakten er een gezellige run van met de nodige praatjes. Verder weer wat opbouwwerk naar het 'hardlopen' en een korte verkenning  rond de Pannenhoef bij Etten-Leur. Zaterdag dan eindelijk de run waar ik lang naar uitgekeken had; 15 en 21km prachtroute door het Grenspark. Mooie groep van 27 runners met 6 voorlopers die op natuurlijke wijze opsplitsten en elkaar weer tegenkwamen. Topochtend met schitterend winterweer!!

Week 3-24 bracht sneeuw en ijzel en werden er meer wandel- dan loopkms gemaakt. De geplande trail van 12 tot 18km vanaf Trapke Op liepen we grotendeels over witte paadjes met een groep van 16 runners. Ook nu werden er weer extra kms gemaakt door de ultra lopers en was het qua tempo soms even aanpassen aan elkaar.

Foto van een ontdooiende 'De Bak' op de Pannenhoef waar de sporen van de schaatsers langzaam worden uitgewist.

Week 2-24. Vrieskou en zon volgden de vele buien op en ik vond het prima zo. De week begon met een ultieme check van de 25km route voor DBWT, weliswaar in een slowtrail tempo van 8km/u. Wetende dat er even niet meer in zit en iets meer genietend van de omgeving als het wat langzamer gaat. Hiermee ook mijn bijdrage voor het evenement afgesloten en hoe het er op de dag zelf allemaal uit komt te zien is aan Monica en Berry. 

 

Naast een normale hardlooptraining volgden er deze week geen trails, maar alleen wandelingen; rond het Roosendaalse water, buitengebied Nispen en een stukje Pannenhoef waar het vele water in ijs en ijsplaten veranderd was. De voorgenomen trail in Otterlo van 25km die ik met Janine zou gaan lopen zegde ik af met pijn in het hart, maar het zat er gewoon niet in. 

 

Voor Footprint zocht ik voor de komende trails uit voorzorg alvast wat back up en dat lukte, hoewel het toch steeds meer op een beperkte groep trouwe voorlopers terecht komt. Het eerste kwartaal zal uitwijzen hoe we er definitief voor staan.

Op 26 december organiseerden Marcella en Marcel de traditionele Uitbuikrun waar 17 lopers ruimte maakten voor de nog te verorberen oudjaars hapjes en drankjes. Ik kreeg dus zo maar een snipperdag, op voorwaarde dat ik er wel bij zou zijn. Het werd een geslaagde ochtend waarbij het (van bovenaf) eindelijk droog bleef. De nazit bij 't Appeltje was bourgondisch en ik hoefde alleen maar te consumeren wat voor mij weer eens bewijs was van betrokkenheid en trailrunning vriendschap.

De maand december bracht ik meer achter de schermen door dan ervoor. Voor DBWT maakte ik 4 routes van 15-25-38-60km die ik in delen naliep om te checken en droeg deze over aan Monica van de DBWT organisatie. Of de beoogde datum begin 2024 haalbaar is, hangt op de eerste plaats af van goedkeuring van de routes en vergunningen. Het gevoel van fysieke overbelasting bleef en ik skipte 5 voorgenomen trails, maar door bemiddeling van Marcella zegde ik de Uitbuikrun op Tweede Kerstdag wel toe, omdat ze de organisatie op zich wilde nemen. Mijn eerste test na 26-11 liep ik op 21 december met Sigrid. Het werd een 16km route die ik als verkorte Ree Trail de boeken in wil laten gaan en met een groep in 2024 wil lopen. Ondanks storm 'Pia' en de ongemakken van het weer opstarten bleef ik heel en hadden een gezellige en sportieve trailochtend.

Zondag 26 november sloot ik aan bij de slowtrail van Tini en Roel waar we met 23 runners in Loon op Zand een rondje van 12km liepen met gezellige nazit bij cafe De Roestelberg.
Loons Hoekje - Plantloon - Achterste Hoeven - Roeivijver - Afwateringskanaal.

Mensen vergeten over het algemeen snel en na enkele dagen werd het weer rustiger met vragen en opmerkingen over DBWT malaise. Donderdag 23 november presenteer ik een nieuwe route met de volgende post op de footprint pagina:

'En dan staat er eigenlijk een 'rustdag' gepland, maar een schitterend begin van een herfstdag nodigt uit om de paadjes in het Grenspark lastig te vallen en natuurlijk alert te houden dat er zomaar een trailert overheen kan komen hobbelen.

Dan heb ik het niet over de wandelroutes waar iedereen al overheen kuiert.

Ik doel op de vele verscholen single tracks en wat nieuwe paadjes die hoognodig aan de beurt waren voor een (slow)run.

Na een kleine schoonmaak op Wikiloc bleven er in dit gebied in mijn bestand nog zo'n 140 routes over en daarmee kwam wat ruimte vrij.

Het concept is simpel; bekende paadjes mixen met nieuwe paadjes en hier en daar eens stukjes van routes andersom lopen; beetje knutselen en ziedaar: een Halve Marathon Trail doorheen het Grenspark waar ik mijn stempel op durf te zetten.'

Zaterdag 18 november had een feestelijke afsluiting moeten zijn met het evenement van De Brabantse Wal Trail. Aangezien de vergunningen om discutabele redenen waren ingetrokken zat er niks anders op om zelf een rondje te gaan lopen met wat liefhebbers. Het werd een variant op een concept dat ik voor de organisatie van DBWT maakte. Het was nat en we liepen geen 28 maar 18km en de medaille kreeg de vorm van een chocoletter ‘T’ van ‘Trail’. De afmelders hadden griep en corona, maar desondanks toch een gezellige en sportieve ochtend beleefd. Dat de vele regen maar snel de kater van de annulering DBWT mag wegspoelen!!

De week van 12 tot 18 november stond geheel in het teken van De Brabantse Wal Trail. Echter, het bleek geen goed teken. Achter de schermen was er onrust over het intrekken van de vergunningen voor het evenement om een aantal redenen waar we geen controle over hadden. Voorbereidingen waren in orde, vergunningen waren binnen, de aanmeldingen liepen goed met een kleine 400 deelnemers, maar enkele beheerders gooiden roet in het eten. Een zeer complexe zaak die hier niet uit te leggen valt. Ik probeerde nog tegemoet te komen door drie alternatieve routes te maken en er zelfs nog een van 25km na te lopen, maar het mocht allemaal niet baten. Negen maanden van voorbereiding en in volle verwachting van een mooi evenement zagen we ons genoodzaakt om voor 18 november te moeten annuleren.

De vele steunbetuigingen zijn hartverwarmend en het zit niet in mijn aard om er bij te gaan zitten, dus ik ben al weer begonnen met de blauwdruk en verkenningen voor 4 gloednieuwe routes. (Die dit keer allemaal in Brabant zullen blijven en hoe dan ook gelopen zullen worden)

 

 

De laatste uit de DBWT-serie op 11 november werd een mooie, sportieve en gezellige slotronde met 18 runners die 14km (en ook weer meer) in het Grenspark aflegden. Tempo deed er niet toe; bij elkaar blijven en praatjes maken des te meer.

Hoewel het 10 weken (en bij het uitzetten daarvoor) zeer intensief en soms hectisch programmeren, aanpassen en lopen was, heb ik heel erg genoten en waardeer ik het bijzonder dat ik veel bekende gezichten heb mogen begroeten.Met een kleine 200 deelnemers een geslaagd 'project'.

Het was tevens mijn laatste als THOR trainer/trailer. Na acht jaar trainingen, clinics en runs vind ik het mooi geweest en gaan de anderen verder. In 2016 alleen begonnen en anno 2023 vormen ze een team van 6 trainers waaraan ik afgelopen anderhalf jaar de overdracht gedaan heb met talloze tips, navigatie skills en een ruime route bibliotheek. Alle vertrouwen in dat het goed komt. Als dank kreeg ik een paar de leuke en alcoholvrije cadeau's, waaronder een fotomat; echt leuk!!

Op 5 en 6 november waren Cobi en ik in Vlissingen, Westduin om precies te zijn. Een hotel op 50 meter van het strand en volop mogelijkheden voor wandelingen en trails. Omdat we wat te vieren hadden kwam van trailrunning niet veel terecht, maar aangezien we alles te voet deden kwamen we aan ruim 32 wandelkilometers, waarvan 1 wandeling Westduin – Valkenisse werd vastgelegd. Het weer was onstuimig met harde wind, regen en af en toe opklaringen. Een locatie om voor een langere trail terug te komen.

De maand november goed begonnen met 34 runners voor een loopje van 10 tot 14km over de Rucphense Hei. Blijkbaar zijn we heel braaf geweest, want voor de negende keer op rij treffen we prima loopweer. Met een gemiddelde van bijna 20 lopers per keer hebben we zo een geslaagde serie trainingen voor De Brabantse Wal Trail van 18 november aanstaande.

Om het weekend en de maand op een leuke manier vol te maken, coachte ik het loopgroepje dat naar Valencia gaat voor de (halve) marathon en tot slot verzorgde ik op zondag 29 oktober een trailclinic voor het bedrijf Proton uit Den Bosch. Die hielden er goed de pas in met een groepje van 10 runners. De route in Strijbeek viel bij hen goed in de smaak.

Ook op 28 oktober veel belangstelling voor onze trailserie i.s.m. THOR en DBWT.

Er kwamen 25 lopers naar Bozlust en het is altijd genieten om al die blije koppies (weer) te zien.

Vandaag een authentieke Brabantse Wal Trail met glooiingen en dus wat hoogtemeters. Los zand, bospaden, heideveldjes, vergezichten en single tracks. Onderweg tijd om tegen berken te zwammen en op elfenbankjes uit te rusten; het is echt herfst, maar we hielden het weer droog.

Zelf boog ik na 7km af met een klein groepje voor een 13km route, maar de overgrote meerderheid kwam voor de volle 25km.

Zaterdag 21 oktober. Zo'n 24 uurs buitje op vrijdag heeft wel iets als je de dag erop met een bende trailers in en rond de plassen wil dabberen. Eindelijk herfst en omstandigheden die we bij DBWT op 18-11 ook wel eens zouden kunnen treffen.

Nadat we de 19 lopers in twee tempogroepen op (Ree) pad hadden gestuurd brak zelfs de zon even door en nam de laatste tempogroep de tijd om bij te bruinen, foto's en filmpjes te maken en na elke 5km even de tussenstand op te maken van de conditie. Dat kwam helemaal goed voor vandaag.

Nadat de storm van vrijdagavond was gaan liggen, konden we 14 oktober windstil en met een zonnetje in alle rust(!!) het Grenspark in.

Even de groep van 30 runners rondkijkend was het maar goed dat ik her en der de route gedeeld had.

Vertrokken in twee tempogroepen ging het tot km 8 nog redelijk gelijk op, maar vanaf de Ossendrechtse Heide in de zandbak, kregen de splintergroeperingen hun eigen speelruimte.

Het is uiteindelijk de manier gebleken om allemaal heel en voldaan de 20km positief af te sluiten.

Geweldig leuke ochtend met oude en nieuwe bekenden.

Al vijf weken op rij hebben we het geluk dat we met goed loopweer mogen struinen over de Brabantse Wal en door het Grenspark.

Elke week pakken we een ander deel, andere ondergrond en andere natuurplaatjes want er is volop te zien in onze regio.

Zaterdag 7 oktober sloten 15 trailers aan voor een 13 of 17km, waarvan het overgrote deel voor de langste afstand ging. Mooi om te zien dat dit gebied de lopers elke keer weer verrast; de meesten kennen het niet.

Woensdag 4 oktober kon ik eindelijk een lang geplande hybride trail in Westenschouwen lopen. Het is altijd genieten in Zeeland, ondanks het feit dat het altijd pittig is. Begonnen in de Boswachterij vond ik de Boompjesput, de uitkijktoren, gevolgd door ruim twee loodzware kilometers over het Dodemanspad. Na een stukje strand terug tussen de duinen voor het Verklikkerpad en dan weer naar het strand voor een 4,5km lange strook naar de Jan van Renesseweg. Terug onder de mensen richting Luieweg met een afslag rond Vroonplas waar de vissers hun stekkie hebben. Dan moet ik even zoeken naar een paadje naar de Vroongronden, want hier is het nodige aangepast en veranderd. Het half verharde fietspad probeer ik zoveel mogelijk te vermijden, maar het is een kwetsbaar gebied dus ik houd me gedeisd. Aangekomen in het Gadrabos slinger ik wat rond tot de verbinding via een camping naar het Slotbos bij de Zeepeduinen met de bunkers en de stalen trap. De laatste zandpassage hier weegt door en ik vind het niet erg dat er door werkzaamheden paden afgesloten zijn, zodat ik het laatste stukje over het fietspad terug op de startlocatie kom. Een prachtige dag met een mooie, maar zware run van 30km/250hm.

De laatste dag van september mochten we het Grenspark weer in. Mooi 'vak' heb ik toch. Op een prachtige herfstdag 16 runners over paadjes jagen, wortels laten ontwijken en door wat duinzand laten banjeren.

En dat net zolang totdat zelfs de grootste praatjesmakers stil vallen.

Het was weer een beregezellige en sportieve trailtraining, waarbij de organisatie van DBWT zelf ook kon zien dat het goed was.

Tevens mooi om de blije gezichten te van lopers die hun eerste 21km goed hadden volbracht.

Op 27 september was ik in het gebied waar voor mij de social trails begonnen met het project ‘Runtogether’ met o.a. Tini de Laat, Kees Verhoeven en Corne Klijn.

Lopen door natuurgebieden Gorp & Roovert, Rovertsche heide en landgoed De Utrecht; dat waren de stukjes waar we doorheen struinden.
Veel wandelpaden zijn breed of zelfs halfverhard en daarom ga ik graag op zoek naar wat singletrack of baan me een weg over een 'net-niet-paadje'. Vandaag greep ik die kans.

Afwisselende paden en ondergrond langs:
- Roovertsche Ley
- Papschot
- Hoogeindse Beek en Broekeling
- Rovertsche heide
- Nestven - Koude Water - Haneven
- Retour langs de andere kant van de Rovertsche Ley naar de gezellige horeca bij de Natuurpoort.

Na een laatste korte routecheck bij zonsopkomst op de Walsestraat in Huijbergen, was op 23 september het pad vrij voor 12 runners om de 3e training te lopen voor DBWT op 18 november.

Zoals altijd met de opzet om zoveel mogelijk aan de lopers tegemoet te komen, zorgden de heuveltjes en het losse zand voor een schifting tot twee groepjes waar niemand dan ook moeite mee had.Toen we na 18km weer bij de Stal kwamen, liep van de koplopers zelfs nog een groepje van vier en extra Kortenhoeff lus om aan de halve marathonafstand te komen.

Iedereen weer tevreden en voor de bui binnen; kortom een trailochtend uit het boekje.

De 20e september loop ik een rondje Herperduin vanaf natuurpoort Kriekeput. Eigenlijk weet ik vooruit dat het weer een dwaalrondje zal worden, omdat het wemelt van de paadjes en doorsteekjes. Uiteindelijk vind ik op een 16km ronde ook wat nieuwe paadjes en een ven dat ik niet eerder spotte. Ook een lange single track en een bush stukje maken er een geslaagde ochtend van, hoewel het tempo erg laag lag. Maar om dat laatste ben ik zeker niet rouwig. De dag erna wilde ik er nog iets meer singletrack in leggen en wat meer rondkijken. In een wandeling van 14km, nu deels in de regen, lukte dat prima. Hiermee komt mijn vierde excursie naar de Maashorst ten einde en wie weet volgend jaar een lustrum...........

Van 18 tot en met 22 september zijn we in Schaijk voor een midweek wandelen en uiteraard wat trailkilometers voor mijzelf. Op dinsdag 1909 loop ik een solotrail van ruim 30km door de afwisselende gebieden van de Maashorst. Het is mooie najaarsdag om er tussenuit te zijn. Onderweg spot ik wisenten, taurossen, exmoor paarden en een ree; ben dan ook al vroeg op pad.

Op zondag 17 september was ik in Nuenen op de Wereldmarkt en kreeg de gelegenheid om er twee uurkes tussenuit te knijpen voor een wandeling in de buurt van Stiphout, vijf autominuten verderop. Aangezien ik een 'Ven - Fan' ben, had ik een route kunnen bouwen rondom 12 vennekes op de Geeneindse en Papenvoortsche Heide. Geen groot gebied, maar groot genoeg om weer een leuke nieuwe ontdekking te doen.

Zaterdag 16 september beleefden we een prachtige ochtend voor het 2e trainingsloopje DBWT met een mooi groepke van 16 trailers. Iedereen goed aan elkaar gewaagd en met sommigen de banden weer eens aangehaald - gezellig en sportief dus.

Hoewel ik al heel vroeg was om nog een korte check te doen, werden we op het einde van de route nog even van 't padje af gestuurd door een druk gebarende dame die wat bosarbeiders aanstuurde.

Wij toonden gelukkig voldoende 'Veerkracht' om via 't Derde Wereldbos de 15km vol te maken.

Zondag 10 september plaatste ik de volgende post:

Op de paadjes lopen dingen soms anders dan je verwacht of gepland. Na maanden van voorbereiding werd het Trailtrio voor de tweede keer afgezegd en, eerlijk gezegd, was dat een behoorlijke tegenvaller.

Elders kun je lezen dat de eerste run voor DBWT wel door ging en dat was een geslaagd loopje met gezellige en sportieve mensen die de hitte de baas bleven. Dat viel dus mee.

 

Om alles weer een beetje in balans te krijgen stapte ik vanmorgen voor dag en dauw uit mijn mandje en besloot dat ik even geen GP/BW rondje wilde lopen. Wel had ik een route geboetseerd in de buurt van Riel op de Regte Hei, Halve Maan, Ooijevaarsnest, De Hoevens en Riels Hoefke.

Het werd een schitterende ochtend waar de opkomende zon de doden uit de prehistorische grafheuvels begroette en de dauw langzaam optrok om plaats te maken voor een nieuwe tropische dag. 

Een ree, een vos, roofvogels en ooievaars; meer gezelschap was er niet. Maar dat was vandaag voor mij meer dan voldoende.

Anders gelopen, maar al met al een onverwacht, verrassend mooi weekend.

 

Zaterdag 9 september was de start van de serie trailtrainingen voor De Brabantse Wal Trail. Een serie van tien runs in opbouw. Het was heel warm voor de tijd van het jaar, dus maar goed dat de afstand vandaag maar 12km was. Er sloten 9 lopers aan voor een rondje Brabantse Wal bij Zoomland en Zeezuiper.

6 september:

VIRTUAL; lopende door het Grenspark op een schitterende woensdagochtend stuit ik op een van de 'jospaadjes', naar ik meen, op iets buitenaards. Worden wij dan ook al trailend door de extraterrestrial in de gaten gehouden, terwijl we onschuldig van de natuur aan het genieten zijn?? Een achttal rode oogjes knipperen en kijken me aan alsof ik de vreemde ben en ik ben eerder gefascineerd dan bang, want ik ben in de loop der jaren wel meer vreemde dingen tegengekomen. Ik mag dan ook ongestraft een foto maken en ik zwaai nog even naar het ronde monstertje in de hoop dat ze daar op een andere planeet ook Footprint Runner leren kennen en me misschien uitnodigen om er wat paadjes te verkennen.

REALITY; iets verderop zit, enigszins verscholen, een jonge man die ik aanspreek of hij iets meer weet van mijn waarneming. Het is een cineast die ook dit paadje gevonden heeft en het buitengewoon goed kan gebruiken voor zijn filmopdracht. Ik ben in twee dagen tijd voor hem de eerste passant. Nieuwsgierig als ik ben vraag ik wat dan zijn opdracht is. Wel, hij maakt rondom en 'at random' opnames van natuurgebieden, eventueel met bijpassende geluiden. De opnames worden gebruikt in instellingen waar mensen verblijven die zelf niet meer naar buiten kunnen en ze worden zodanig geprojecteerd dat het lijkt alsof ze zelf in de natuur aanwezig zijn. Uiteraard moeten dat plekjes zijn die rustig zijn en waar geen stoorzenders zoals ik doorheen lopen. We hebben een leuk gesprek over het GP en ik mag hem nog wat suggesties doen voor geschikte locaties. Tenslotte geef ik aan dat hij het laatste kwartier van zijn opname kan skippen, omdat ik zonodig foto's moest maken en zwaaien voor de camera.

Het was weer zo'n prachtige, zonnige nazomerdag in het GP waar ik een mooi rondje van 20km mocht lopen tussen de bloeiende hei en door het duinzand.Andere conclusie: dingen zijn soms totaal anders dan ze (b)lijken te zijn.

De eerste zaterdag van september was ik er niet bij voor de maandelijkse THOR/Footprint trail. Er kwamen 25 lopers aansluiten om in drie groepen een rondje te lopen over de Rucphense Hei.

Zelf was ik van 1 tm 4 september in Noorwegen voor een stedentrip in Bergen, in combinatie met de Halve Marathon van Knarvik en een trailwandeling rond de berg Foyen. Beiden goed voor elk een 600 hoogtemeters zodat de conditie weer lekker op de proef gesteld werd.

De laatste week van augustus ben ik voornamelijk bezig geweest met de voorbereidingen voor een drukke trailmaand die er aan zit te komen. Daarom was het een leuk tussendoortje om op 29 augustus een trailclinic te mogen verzorgen voor AC Olympia uit Halsteren in hun gebied rond de Waterlinie. Een mooie groep van 14 lopers kwam opdagen om kennis te maken met wat beginselen rond verschillende ondergrond en paadjes. Opvallend dat in het gebied waar ze wekelijks lopen, voor de meesten de paadjes nieuw zijn. 

21 – 22 – 23 augustus plande ik een ‘fiets/wandel driedaagse’ met als doel om door de gebieden te fietsen en te wandelen van huis uit tot Midden-Brabant in een lange lus van 240km.

Maandag was gesneden koek met Visdonk – Geboortebos – Buisse Hei – Pannenhoef – Strijbeek – Chaam – Alphen en als stop Klooster Nieuwkerk bij Goirle.

Voordat ik verder fietste wandelde ik de Halve Maan met het ven en de bloeiende heide en de prehistorische grafheuvels. De vogelkijkhut Tapsmoer was nieuw voor mij.

De fietstocht vervolgend stuitte ik op een ooievaarskolonie bij Gorp & Roovert; een bijzonder gezicht. Via Hilvarenbeek bereikte ik mijn B&B in Diessen, gevestigd in een gerenoveerde boerderij. Een fantastische plek om bij te komen.

 

Dag 2 fietste ik via Biest Houtakker naar Oisterwijk en maakte een korte wandeling langs het Kolkven. Daarna door naar Udenhout voor een blik op het bekende uitkijkpunt Bosch & Duin om daarna de fietslus rond Loonse & Drunense Duinen te maken. Daarna afgesproken met Tini en Pol voor een wandeling van ruim 13km door de Efteling parken, over de Roestelberg en door de heidevelden. Een mooie en gezellige break.

Het laatste stuk van de etappe fietste ik door naar Dongen voor mijn tweede overnachting.

 

De laatste dag zou ik stukjes aan gaan doen waar ik minder vaak kwam of die zelfs nieuw voor mij waren. Met name de stukken langs het water had ik als trailer nooit gelopen. Via Boswachterij Dorst, waar ik even over de bospaden mijn weg moest vinden, kwam ik bij de Vrachelse Heide. Daarna werd het voornamelijk polder met watergangen en een oversteek met een pontje in Terheijden. Deze tocht van 85km was qua afwisseling verrassend mooi. Naast de bos- en heidegebieden fietste ik langs Wilhelminakanaal – Surae – Markkanaal en Mark – Halsche Vliet en Zandwiel – Leursche Haven en Westpolderplas – Kibbelvaart.

 

Uiteindelijk bereikte ik de buurt van mijn geboortegrond met het Pagnevaartbos en reed door naar de Rucphense hei, die helaas beperkt toegankelijk was. Als toetje nam ik daarom een kleine omweg via Visdonk en de Molenbeek.

Al met al een fantastisch leuke en verrassende ervaring en voor herhaling vatbaar.

 

Naast het organiseren van onze social trails, ben ik wekelijks bezig met het maken van routes binnen en buiten onze regio en die deel ik sinds 2020 via Wikiloc vanwege de grote vraag ernaar. Naast al die 'views en downloads' bereikte ik afgelopen weekend ook het aantal van 100 volgers, iets waar ik niet actief promo voor maakte, maar waar ik wel heel erg trots op ben.

Om dat te vieren nam ik me voor om nu eindelijk eens de Trailversie van het Ree Pad te lopen. Iets dat alleen kan in de periode van 0107 tot 1503.

Toen in 2019 het Ree wandelpad in het Grenspark (GP) werd uitgebreid van 7 naar 23km nam ik deze op in ons trailrun programma en ging in gesprek met het Grenspark voor feedback op de route en de markering ervan. Het resulteerde in de vrijwilligerstaak van 'Peter van het Ree pad' met als doel om regelmatig een checkronde te doen. Enige tijd later werd ik bijgestaan door onze loopvriend Jurgen en ieder op onze eigen manier geven we er nog steeds invulling aan.

 

Vanuit de trailrunners waren de meest gehoorde opmerkingen dat er teveel asfalt (1300m) en te weinig singletracks in de route zaten. Pogingen om hier i.s.m. het GP iets aan te wijzigen bleken onmogelijk om de volgende redenen:1 - Het Ree pad is een wandelpad en geen trailrun route2 - Alternatieven zijn gedurende het broedseizoen gesloten3 - Een goede spreiding over de paden door gebruikers als wandelaars, ruiters en m.t.b.'ers is noodzakelijk4 - Een aantal delen van het GP is in particuliere handen.Toen ik, eind jaren 70, ging lopen in het GP zag je zelden of nooit andere hardlopers en er was dan ook geen vraag of behoefte om trailroutes op te nemen.Ook nu is er nog geen sprake van, maar trailrunners zijn vrije geesten dus die maken zelf routes en delen deze graag met andere liefhebbers. 

De route die al het asfalt vermijdt en waarin 4km meer singletrack zit, kan gelopen worden buiten het broedseizoen; dat is een goed compromis voor runners die van iets meer uitdaging en afwisseling houden, terwijl de grote lijn van de route in stand gehouden wordt. Bovendien geeft Garmin ook nog 220hm aan, in tegenstelling tot de schamele 57hm van Wikiloc. Hierin is Garmin leidend. Ik liep deze op 15 augustus met stralend weer en de heide volop in bloei.

Soms moet je dingen even laten liggen of bewaren voor later om de simpele reden dat het zo maar zou kunnen zijn dat het er mooier op wordt.

Zo was onze trail in Strijbeek al lang in wording, maar nog nooit als 1 run achter elkaar gelopen. Telkens vond ik wel weer wat struikgewas om doorheen te slingeren of een paadje dat erin geplakt moest worden, en daar had ik maar 18km de ruimte voor.

Uiteindelijk, na twee eerdere pogingen gingen we 13 augustus dan met een selecte groep liefhebbers op pad, waarvan eentje nog even de eigen weg moest bewandelen. Maar er dan toch bij willen en kunnen zijn, doet me ontzettend goed. Voorwaarts Mars ....

Strijbeekse hei, Hondsdonk, Luchtenburg met de Kruisvijver en nog een stukje Smokkelaarspad; we hebben het allemaal afgevinkt, met als toetje de Goudberg met het mooie Patersmoer.

Na afloop de tafels bij elkaar geschoven en of er nog niet genoeg gezegd was, nog effe nagekaart. Mij kun je niet blijer maken en meer moet dat dat niet zijn. Footprint heeft me al veel moois gebracht en ook nu weer een topochtend mogen beleven.

Augustus is traditioneel begonnen met een trailtraining met de Huijbergse elementen. 'Huijbergen heeft het'. Dat is de slogan als je het dorp binnen rijdt en dat zie je onderweg naar Stal Kortenhoeff nog een paar keer op de promo borden. Als ik het op het trailen betrek, dan kan ik me daar goed in vinden, want elke keer als we hier lopen ervaren we op een klein stukje GP/BW bospaden, wortelpaadjes, singletracks, heuveltjes en los zand; voldoende basis voor een leuke trail. Met ruim 20 lopers een heerlijke ochtend beleefd.

28 juli - de tweede Zomeravondtrail. Hoe mooi kun je het treffen op een zomeravond; de middag was even wat donkerder, 's avonds  scheen de zon bij de 11 lopers en over de Brabantse Wal.

Een afwisselende run over de Woensdrechtse Hei met een paar 'net-niet' paadjes, het bos bij Mattemburgh en de weidse openheid van het Markiezaat bij de Kraaijenberg. Dit keer waren de paarden op route, maar hadden de koeien wat paadjes in beslag genomen. En terecht, want het is hun reservaatje daar.

Na ruim 14km weer met een drankje bijgepraat alsof er nog niet voldoende gepraat en uitgelegd was. Kortom, het was weer een geslaagde avond waar ik met veel plezier op terug kan kijken

Voor het zesde jaar alweer trapten we op vrijdag 21 juli af voor een (korte) serie zomeravond trails. Slechts twee kregen we er dit jaar ingepland, maar kwaliteit gaat boven kwantiteit.

Het was al weer weken geleden dat John van Tilburg en ik de check gedaan hadden van een rondje dat John drie jaar geleden voor het eerst presenteerde. Trailwaardig met zijn singletracks, wortelpaadjes en los zand. Met highlights als de knuffelpaal, Mont Noir, Meersche Duin en Zwaluwmoer.Voor wie nog twijfelde gaf Janine Baller gisteren nog een laatste zetje, zodat er uiteindelijk 15 lopers kwamen genieten van de paadjes en de praatjes.Esther van den Berg kwam dan wel wat later, maar voor het maken van een paar prachtige foto's kwam dat eigenlijk goed uit. 

Een zomeravond waarvan ik weer heb mogen meegenieten door de route en een gezellige after trail met ruim voldoende catering.

Veluwezoom Trailtweedaagse 15 en 16 juli. Paadjeshonger, kent u dat? Je krijgt het als je een poosje op traildieet hebt gestaan waarbij je droomde over verre tochten met sappige paden en niet al te malse singletracks. Een bakje los zand, waaruit een wortel steekt en een toetje van wat heuveltjes.

Nu was het geen ramp om een paar weken te minderen en wat andere bewegingsvormen uit te voeren voor de broodnodige variatie, maar aangezien de omgeving aangaf dat er sprake was van afkickverschijnselen, was dit een duidelijk signaal dat ik de deur weer eens uit moest.

 

Aangezien ik me voor de derde keer had aangemeld voor de Veluwezoom Trailtweedaagse sloeg ik twee vliegen in een klap; er lagen paadjes klaar en ik kon de deur uit.

 

Na het aanhalen van familiebanden in Amersfoort trok ik door naar Dieren voor een eerste route inspectie waarbij ik zag dat Robin de paadjes hetzelfde had weggelegd als voorheen en, naar ik meen, ook nog een beetje met de footprint van Jan Strijker als voorbeeld. Niks mis mee, want het zijn mooie trails en mijn vorige deelnames waren in 2016 en 2018, zodat een beetje opfrissen geen kwaad kon. Bij een groot evenement blijft het een toer om alles binnen de mogelijkheden interessant te houden, omdat Natuurmonumenten hier dringend over de schouder meekijkt.

 

Het voorafje loopt door 'Hof te Dieren' en bestaat voornamelijk uit bos met hier en daar wat single tracks, gelardeerd met vals plat zodat er in 12km ook nog bijna 150hm worden meegenomen.

Het is na een paar mindere jaren weer gezellig druk en de sfeer is relaxed. Het evenement heeft topvrijwilligers en de route is perfect uitgepijld en intact gelaten. Elke keer weer bijzonder om mee te maken dat er startende trail lopers meedoen die op hun gympies en in een t shirtje jou direct passeren, terwijl je weet dat je ze voor het einde van het rondje weer gaat oprapen.

Het is warm en benauwd en mijn pet moet af, want ik kan de warmte niet kwijt. Ten opzichte van de vorige editie doe ik er dan ook wat langer over, maar kan ontspannen in gang blijven.

 

Een mooi begin van de dag. Er is een paar uur tussendoor tijd om te gaan douchen en wat te eten.

 

Het tussengerecht neemt met 19km/200hm al wat meer tijd en ruimte in beslag. We lopen nu richting Laag Soeren en komen door landgoed Grootmoeshul en langs de Zilvense heide.

Het buitje tussen de trails door bracht even verkoeling, maar niet voor lang. Ik krijg het een paar keer zo benauwd dat ik er uiteindelijk voor kies om stukjes Run Walk Run (RWR) te doen. Al met al doe ik er dan een kwartier langer over dan bij een eerdere versie, maar ik blijf heel.

Om me heen wordt veel gewandeld en ik zie een paar lopers tegen de grond stuiteren, waarschijnlijk ook door wat minder concentratie en wat meer vermoeidheid.

Na afloop onder het genot van een biertje nog even bijgepraat met bekenden uit het land en een paar borden pasta naar binnen gewerkt. De avond viel intussen en ik ging er ook uitgeteld bij liggen, terwijl nu eindelijk, na vele aarzelingen, de regen zich ook enthousiast ter aarde stortte.

 

Op de tweede dag werd het hoofdgerecht een bijgerecht en koos ik noodgedwongen voor de 14km/240hm. Geen 34 dus, hoewel ik bij de start nog wel de intentie had en heel rustig begon.

Jammer dat ik de Posbank en het Rozendaalse veld hierdoor miste. Hiervoor in de plaats dan wel de lange worteltrack door het oude bos met niveauverschillen en de Prins Willemberg.

Dat ik door de keuze van zondag terecht uit de uitslag verwijderd werd, nam ik voor kennisgeving aan. Mijn biertje, shirtje en medaille, in volgorde van belangrijkheid, kreeg ik overigens wel.

 

Al met al beleefde ik een  gezellig en sportief weekend waarin mijn honger in meerdere opzichten gestild werd, zodat ik voldaan richting mijn eigen vertrouwde regio kon afreizen. Dan wel met de wetenschap dat teveel eten ook weer niet goed voor je is.

Andere conclusie is dat ik, buiten de al aangekondigde evenementen, voor de rest even een time out neem om nieuwe energie op te doen.

 

De maand juli is begonnen met een trail in de omgeving van Zundert.

Het was weer genieten vanmorgen met 25 trailers die een verkoelend buitje hadden meegebracht op het Abdijrondje van Thor/Footprint.

In drie groepen werden de bekende ijkpunten als koepels, turfvaart, knuppelbruggetjes, heidekoetjes, vogelkijkhut en stalen veenkolommen gepasseerd.

Uiteraard over gevarieerde ondergrond van bospaden, singletracks en wortelpaadjes.

En ook nu waren er lopers die voor het eerst kennismaakten met Footprint en/of de combinatie van de gebiedjes Buisse Hei, Lange Maten en Pannenhoef. Supergezellige en sportieve ochtend!!

 

De maand juni verloopt voor mijn doen een beetje rommelig. Ik mis een beetje de vorm, hoewel de conditie in orde is. Ik besluit om het geplande Trailtrio in het laatste weekend daarom door te schuiven naar september. Gezien het warme weer momenteel ook geen verkeerde keuze. Ik doe wat verkenningen, al wandelend en fietsend en pas ook wat vaker Run/Walk/Run toe als ik alleen ben. Janine neemt mijn taak over voor de trail bij Ravenhof in haar achtertuin en dat gaat prima!! Met het THOR trailteam ga ik twee keer op pad en met John verken ik een zomeravond trail voor de maand juli. Het is ook tijd om aan te kondigen dat ik me steeds verder ga terugtrekken in het organiseren van de social trails als het Trailtrio en de tiendelige Trailserie van het najaar achter de rug zijn. Met minder intensieve kilometers al met al toch een bewogen maand.

Het is op 31 mei een schitterende voorjaarsdag en zoals gewoonlijk ben ik rond zes uur al aan de koffie en maak mijn plan op. Het wordt een fiets/wandel combi richting Zundert. De eerste twintig kilometer trap ik naar herberg Pannehuske waar ik de fiets veilig kwijt kan. De zaak is nog dicht, maar er is al reuring. De paadjes zijn me hier goed bekend dus ik pak eerst het deel waar nu de rodo's volop in bloei staan. Uiteraard pak ik een paar mooie vennetjes mee en wandel door veelal open terrein om optimaal vitamine d van de zon mee te pakken. Als ik zo'n tien kilometer gewandeld heb, is de herberg open en tank ik bij op het terras waar de eerste fietsers al aan de koffie of het bier zitten.

Door naar het aangrenzende Pannenhoef voor een volgende stop en nog wat stappen en een tweede foerage. Nadat ik via de Rucphense hei terug gefietst ben, kan ik niet anders dan tevreden zijn met weer een prachtige vrije dag in de natuur van onze regio. Visdonk, Rucphense hei, Buisse hei en Pannenhoef.

Op 23, 24 en 25 mei ben ik er even een paar dagen tussenuit richting Salland. Na de autorit van 2,5 uur zie ik een trail niet zitten, dus ga ik wandelen op een eigen uitgestippelde route die ik onderweg nog een paar keer aanpas. Ik kan niet helemaal mijn draai vinden, omdat ik de smallere paadjes mis die een loopje vaak zo verrassend leuk maken. Wat wel goed lukt is het aanlopen van de Holterberg langs twee kanten. Met 15km/200hm heb ik een leuke dag gehad en benieuwd hoe morgen de trail vanaf een ander startpunt gaat uitpakken. 

 

De twee erop volgende dagen heb ik, onder prima weersomstandigheden, lekker kunnen wandelen en trailen vanuit Nijverdal. Deel over uitgezette route en combinaties ervan, maar ook zelf twee routes uitgestippeld. De Sallandse Heuvelrug heeft vooral indruk gemaakt met weidse uitzichten vanaf de hoogste paden. Echt veel hoogtemeters maak je hier niet, omdat het landschap meer glooit dan stijgt en daalt. Toch een leuke ervaring om ergens anders te lopen.

De run van Tini/Roel op 14 mei kan ik er niet bij zijn, maar ik doe wel de routecheck voor Strijbeek. Het is maar goed dat we deze controles doen, want het is door de vele regenval onbegaanbaar geworden. De ronde wordt een grote sof en is kansloos om nu met een groep te lopen. Maar weer doorschuiven dus.

Ik doe verder een aantal leuke loopjes en verkenningen die wel geslaagd zijn zoals Matjens, Visdonk/Rucphense Hei, Abdijrondje Zundert, Wouwse Plantage en met Pol ga ik route 1 van het Trail Trio nog eens nalopen op wandeltempo. Voor mij is het prima loopweer met temperaturen tussen de 10 en 15 graden in de ochtend.

Zaterdag 6 mei wisten zo'n 30 runners Fort de Roovere te vinden voor de 'Alterse Waterloop' langs de kanovijver, Groote Melanen, Fort Pinssen en Fort de Roovere met bekende highlights als Mozesbrug en Pompejustoren.Een stukje bos van Buitenlust en wat klim- en daal werk voor liefhebbers langs de watergangen maakten het een trailwaardig rondje met oneindig veel lussen. De route was dan ook een uitdaging in een klein gebied als dit, maar volgens deelnemers de moeite waard om aan te sluiten.

Onze eigen fotografen hadden een vrije dag, want sportfotograaf Jos Vd Reep volgde ons op zijn splinternieuwe e-bike.

Op de laatste dag van de maand april een mooie afsluiting met de loopvrienden van Runderground o.l.v. Martijn. De Poldertrail (21 of 28km) telde ruim 60 deelnemers waarvan een tiental uit Brabant, bij wijze van uitwisseling. Beide routes waren pittig en ik koos bewust voor 21km gezien het volle programma van afgelopen maanden. Een prachtige zonnige zondag met een gezellige nazit en de banden waren weer eens aangehaald.

Er lag al een tijd een ontwerp van een route op de plank die ik graag eens wilde lopen, maar door het volle programma kwam het er niet van. De verbinding van Brabantse Wal vanuit Wouwse Plantage naar het Grenspark en weer terug was een lus geworden van ruim 50km/500hm waar ik uiteindelijk concessies moest doen i.v.m. een aantal mooie en uitdagende paadjes. Een route van 75km werd me te veel en ik wilde het broedseizoen gebied omzeilen. Op 19 april lukte het om op pad te gaan en de insteek was Run/Walk/Run met een bereik van 8,5km/u wat aardig lukte. Vanuit de Natuurpoort liep ik naar de Vliegbasis, door naar de Huijbergse heuveltjes en de Staartse Hei naar de grens. Vervolgens een lus om Mont Noir en rond het Stappersven richting Putse Moer waarna een stuk langs de grensdraad. Bij Kriekelare had ik er al zoveel kilometers op zitten dat ik de Ossendrechtse Duinen helaas moest laten liggen en via Meersche Duin en Zwaluwmoer weer uitkwam bij Kleine Meer en Kortenhoeff. Na de doorsteek naar Kooiheide kon ik de oversteek maken naar de Zurenhoek. Ook hier liet ik een beoogd stukje liggen; het Borgvliets Duin en de heuveltjes erna. Via het Plantagebos kwam ik weer terug bij het Kabouterpad bij de Natuurpoort waar ik bijna 52 kilometer kon aftikken. Het was prachtig loopweer voor mij deze dag en wat ik gezien had aan wild en gelopen aan paden en paadjes zeker de moeite waard.

Tini en Roel hadden een verrassende en pittige Duinentrail uitgezet in Loon op Zand op 16 april. Veel singletrack, los zand, duinkammen en beklimmingen zorgden ervoor dat het elftal lopers er het beste uit moest halen om de 19km vol te maken. De laatste kilometers gingen voor mij in ieder geval meer op karakter dan op souplesse.  

 

Onze zoon Martin beleefde op 9 april zijn traildoop in het Grenspark met een stukje Kortenhoeff, Kleine Meer en Meiduinen. Het leverde direct ook een mooi en trailwaardig rondje op van 11 kilometer. Het was genieten, zo samen.

Een van de twee Footprint evenementen in dit Paasweekend was de Noordpolder/Bostrail op zaterdag 8 april met onze vaste voorloper ter plaatse, John van Tilburg, die weer een leuke variant had bedacht. Van start met 10 runners, maar omdat de vrouwen dik in de minderheid waren pikten we er onderweg nog 2 op bij Jagersrust; hoe toepasselijk.........

Via Meiduinen en het Abdijbos bereikten we de Noordpolder waar een splintergroepering de binnenbocht nam en de rest de blubber van de Zouteweg trotseerde voordat het Koepeltje beklommen werd.

Na de reunie van beide groepen leidde John iedereen nog een paar keer van de polder naar de zolder op Calfven; een mooie en waardige afsluiting van deze trail.

Op 29 maart met het vliegtuig naar Ibiza voor een stratenloopje als onderdeel van de marathon. Voor het lopen van de 22km op zaterdag zag ik kans voor een korte trail die heen en weer loopt. Boulevard, strand en rotspaden werden het in 12km en 250hm naar Puig Corb Mari. Werd er helemaal blij van en had meer gewild, maar zat er even niet in. De ruim 22km/250hm wedstrijd op asfalt liep ik in het begin tegen mezelf, de warmte en de hoogtemeters. Toen ik er eenmaal door was zat ik als nog op een HM tijd van om en nabij de twee uur die ik beoogd had en met een 2e plaats in de 65+ categorie was ik dan ook tevreden - geen trail, maar toch deels door een prachtig stukje natuur in de eerste 6km.

 

De eerste zaterdag van april was dan wel de Thor/Footprint trail die ondanks wat geringere deelname goed verliep; best vreemd om er zelf niet bij te zijn, maar de collega's doen dat prima!!

18 maart liep ik de HADT trail in Bomal met 33,5km en 1600hm een zware jongen. Het evenement is met 3 starts van elk 200 lopers uitverkocht en onze groep vertrekt om 12.30 uur. In het begin stropt het even zoals zo vaak bij dit soort evenementen, maar door de hoogtemeters is er al snel ruimte genoeg om door te kunnen lopen.

De trail wordt gekenmerkt door veel technische singletracks en een aantal zeer pittige klimmetjes en afdalingen. Ik merk aan mijn fysiek dat ik aan souplesse behoorlijk aan het inleveren ben. Iets met aansturen van je lijf en het beheersen van je bewegingen; ik vind het gewoon een fantastische trail, maar voor mij heel zwaar. De trail kent ook drie waterpassages en drie stukken door een (modder)beek; heel fraai gevonden allemaal. Op enig moment komen we in de leisteengroeves, een van de hoogtepunten van vandaag, maar ook het zwaarste deel. Het zit hem in een steile klim die op handen en voeten met weinig houvast moet worden afgelegd. De doornstruiken bezorgen me enkele ‘bush tattoos’, maar ik overwin de klim.

Onderweg heb ik inmiddels Sophie ontmoet die wel eens met Footprint meeloopt en babbel even bij, maar na de eerste ravito ben ik haar kwijt. In het laatste stuk haalt ze me, met haar loopmaatje weer in en kan ik ze in de laatste kms bijhouden, zodat we na de finish nog even napraten. Ondertussen is het klimmen en dalen tot op de laatste km gewoon doorgegaan en heb ik een paar keer dankbaar gebruik kunnen maken van een hulptouw. Met name de leemlagen zijn spekglad.

Hoe zwaar een trail is, is vaak een vorm van perceptie. Zo vond ik het vandaag zwaarder dan de 53km lange Lee Trail met zijn 2300hm. Daarbij heb ik me vandaag ook gerealiseerd dat de jaren nu toch echt gaan tellen, hoewel Sophie tot twee keer toe benadrukte dat ze het zo gaaf vond dat ik dit soort uitdagingen nog steeds opzoek.

Ben je nieuwsgierig? Het is een jaarlijks evenement met 17 - 32 - 55km.

Op 16 maart was ik, als volwaardig uit de hei getrokken mastodont van het GP, uitgenodigd voor filmopnames voor het project ‘Van heide en verre’. Het wordt een serie gefilmde korte verhalen van mensen die op een of andere manier een verbinding hebben met het Grenspark.

Ik werd getriggerd door de vraag naar bijzondere sportieve prestaties. De vele social trails met Footprint, enkele marathons en nog iets langere afstanden die ik er al ruim 40 jaar loop, in combinatie met het sportieve vrijwilligerswerk, vond men het opnemen van een clip wel waard.

Na een eerder opgenomen interview was nu het moment aangebroken voor de beelden. Aldus werd ik vanmorgen om half zeven als een echte filmster opgehaald door een mooie dame in een even mooie bolide en geparkeerd bij de eerste locatie; de brandtoren. De voorgenomen beelden van de zonsopkomst van bovenaf, gecombineerd met wat trailpassen, vielen letterlijk in het water. Echter: bij ons gaan de trails altijd door dus op mooi weer wordt niet gewacht …………Gaan!!

Na wat regieaanwijzingen volgde de eerste ‘take’, en daarna nog een, en nog een, en nog een heleboel. Tussen al die bedrijven door had ik bedacht dat die mooie bolide waarin ik gebracht was er waarschijnlijk iets minder mooi uit zou gaan zien tijdens de terugweg, omdat het gebanjer door de modder en de plassen bij het Van Ganzenven er naar mijn idee ook bij hoorde.

Vervolgens door naar de tweede locatie, Kortenhoeff, voor opnames bij mijn favoriete vennetjes. Ik zei het al eens eerder: ‘Als je maar lang genoeg loopt, gaat de zon vanzelf schijnen’. En ook nu, zij het voorzichtig, schenen de eerste stralen ons tegemoet. Het betekende wel wat meer ‘management’ voor de cineast die in de weer was met filters en andere hulpstukken. Er kwam zelfs nog een andere camera aan te pas toen hij een stukje met me mee wilde lopen voor wat speciale opnames waarvan de naam me ontschoten is. Ik kreeg wel het verzoek om mijn looptempo wat te minderen, want er was risico dat hij na twee ‘takes’ ter aarde zou kunnen storten. Enfin, ik hoor wel vaker dat ik wat rustiger aan moet doen en opperde dat hij er misschien ook wat slomo beelden van zou kunnen maken.

Al met al ben ik benieuwd wat zo’n vijf uur bezigheid, teruggebracht tot twee minuten film, op gaat leveren.

Ik heb in ieder geval genoten van het plezier en de professionaliteit waarmee dit project wordt uitgevoerd. Het was een kennismaking met een paar bevlogen mensen die perfect aanvoelden waar ik al een tijdje mijn passie in vind. En niet onbelangrijk; de catering was ook dik in orde en ik werd weer netjes voor de deur afgeleverd met als dank een paar prachtige boeken over het Grenspark en de Brabantse Wal. Wat het uiteindelijke resultaat is zien we over een paar maanden vanzelf op hun website en de social media. Ik hoor en/of zie het wel, maar heb er alle vertrouwen in dat het goed komt.

De maand goed begonnen op 4 maart met een rondje Lievensberg/Zurenhoek met 34 runners in 3 groepen. Vanaf 't Appeltje door het zand, over wortelpaadjes en heuveltjes werd als pittig ervaren, maar door iedereen goed volbracht.

Na het weerzien met Pol in Burgh waarbij we een rustige trail liepen, hielden tuinwerkzaamheden me een paar dagen van de paadjes. Op 24 februari mocht ik er voor een driedaagse tussenuit naar Ermelo/Harderwijk. De eerst geplande trail moest ik inkorten tot een 13km, maar was een leuke uitstap over de Ermelose Hei. Als GP liefhebber valt het me direct op dat ik de stilte mis en dat ik echt op zoek ga naar de smalle paadjes naast de brede zandpaden van het militaire oefenterrein.

In de planning zet ik nog een wandeling langs de Leuvenemse Beekroute van 15km en een trail met loopvrienden van Praatjes op de Paadjes. Hoe lang zal ik wel zien, want ik ga rekening houden met een paar Halve Marathons en de geplande trail in Durbuy van 32km/1200hm.  

Op 25 februari werden het uiteindelijk 3 wandelingen waarvan 1 langs de Beekroute. De 26e februari met ruim 20 lopers waren er twee social trails, waavan ik bij de eerste van ruim 21km aanhaakte. Alles bij elkaar een mooi weekend met loopjes, leuke ontmoetingen, regen, hagel en uiteindelijk veel ZON!!

De dag na de Vennen en Bultjes route bleek dat het lopen de afgelopen weken intensief moet zijn geweest. Daarom maar eens een herstelweek in gelast met wat meer wandelverkenningen en minder rennen. Zo kon ik op 14 en 16 februari de route van Matjens/Buisse Hei verder afwerken en er naar tevredenheid een paar km asfalt uithalen. Vraag is hoe deze route gaat landen bij de deelnemers aan de run. Het karakter met 2,5km asfalt en hier en daar brede zandpaden langs de kwekerijen is anders dan wat we gewend zijn. Ook lopen er relatief veel kms door het veld, wat door de pollen best lastig lopen is.

 

Op 17 februari was ik te gast op het tijdelijke kantoor van het Grenspark bij Silke en Jasper. Ik kreeg een uitnodiging om mee te werken aan een clip over trailrunning in het Grenspark en vandaag nam Silke een interview af, waarbij Jasper het geluid opnam om er later een 'voice over' van te maken. In de oude bibliotheek van het college in Essen kon ik anderhalf uur mijn verhaal kwijt, waar later waarschijnlijk enkele zinnen van over blijven na montage. Toch weer een leuke ervaring die in maart gevolgd wordt door beeldopnames van mij als trailrunner in het Grenspark. We gaan het zien...........

De weken blijven zich gestaag vullen met loopjes in telkens andere stukjes natuur. Zo liep ik in de week van 5 naar 12 februari o.a. bij Fort de Roovere in Halsteren, het Oudland tussen Moerstraten en Steenbergen, het Halsters Laag, Lievensberg en Zurenhoek nabij Bergen op Zoom en tot slot de Vennen & Bultjes trail 30km. Echter voor mezelf (samen met Janine en Esther) een variant van 25km om overbelasting te voorkomen. Al met al weer een prachtige week vol variatie en telkens het geluk om prachtig loopweer te hebben.

Op zaterdag 4 februari liepen er twee evenementen naast elkaar door een wat ongelukkige planning, maar het beet elkaar gelukkig niet. Een groep (met THOR) ging op zoek naar het Kasteel van Wouw, routeontwerp naar voorbeeld van Hans die hier in 2022 al eens liep. Er liepen hier 21 runners mee. O.l.v. Luci en Astrid liepen er 8 trailers door een natte, maar prachtige Pannenhoef over alle bekende paadjes ruim 18km in Twee Uurkes trailen. Al met een geslaagde, sportieve ochtend.

Prima loopweertje op zondag 29 januari om met een tiental trailers de omgeving van Huijbergen af te struinen. Een beetje laveren was het ook, want de mtb'ers waren na enkele weken ook weer uit hun winterslaap op zoek naar de singletracks. Het zijn onze sportieve vrienden en met een beetje wederzijds begrip gaat dat altijd goed bij FP. Zelfs een eenzame ruiter bovenop het Tiestenduin wisten we veilig te passeren.

Elk puistje, pukkeltje en bultje dat hier te vinden is werd onder de voet gelopen en samen met wat los zandpassages was iedereen ervan overtuigd dat het een prima krachttraining voor de trails is.

Dat belooft wat voor over twee weken als we er nog zo'n 12km aan vastplakken met de nodige hoogtemeters. Samen met John gaan we dat rondje nog even 'fine tunen' om het voor iedereen lekker uitdagend te maken.

Bijna altijd wel bezig met een trailidee en dan liefst op een speelse manier, ontstond tijdens een loopje met John het idee om een route die we in Huijbergen aan het lopen waren in te zetten als evenement. Thema; vennen en bultjes, mooi en pittig. Na een route van ruim 18 kilometer volgde op voorstel van John nog een 30 kilometer variant met liefst 21 vennen en ruim 200 hoogtemeters. Op 23 en 25 januari was ik in de gelegenheid om beide routes vast te leggen nadat er het nodige overleg en een aantal verkenningen aan vooraf waren gegaan.

Tussen 16 en 23 januari werd er weer zo'n 100km gelopen, grotendeels op de trails, stukje op de weg (HM Ibiza training) en een paar wandelverkenningen. Zeiknat, zonovergoten, grauw, door de sneeuw; het was er deze week weer allemaal, maar voorlopig blijf ik nog fier overeind. Ik ging alleen op pad, met John en Henk en afsluitend met een groep van 14 runners op zondagmorgen om de laatste variant van de Oudjaarstrail af te werken. Zo mooi om lopers uit de Zuidwesthoek, maar ook Steenbergen, Langeweg, Tilburg, Etten-Leur, Roosendaal en Yerseke te mogen begroeten. Het maakt wel een beetje trots op wat we doen voor trailrunning. Het geeft energie, de juiste energie om in beweging te blijven telkens nieuwe  dingen te bedenken. Dus: komende week verder met twee runs van 18 en 30km met als thema: Vennekes en Bultjes rond Huijbergen. Het begint al aardig te leven in de community.

Het was dan wel geen trail, maar wel trailwaardig; de laatste crosstraining die ik voor de jeugd van THOR verzorgde op zaterdag 14 januari. De vele regen had het 7km parcours door- en doornat gemaakt en het door mij bedachte omloopje stuurde ons kniediep door modder en water. Het feit dat er 12 van de 15 lopers op kwamen dagen in de stromende regen zegt genoeg over hun motivatie en de lol die ze in het crossen hebben. Memorabel voor hen en een goede start voor mijn opvolger Mark die ook mee was en het ook wel kon waarderen.

 

Zondag 15 januari mochten we met Tini, Roel en Michel mee voor een pittige run in Loon op Zand. Voor een aantal van de 16 lopers was het 'op herhaling', maar voor een aantal ook nieuw. Veel singletrack en duinkammetjes zorgden voor een mooie trail en na afloop nog een gezellige nazit bij 'Bosch en Duin'. 

Op dinsdag 10 januari stond in 1^e instantie Zeeland op de planning, maar dat ging door onvoorziene omstandigheden niet door. Een solotrail door het Grenspark leek me een goed alternatief en een pittige training voor de HADT trail in Durbuy op 18 maart. Het werden 3 mooie, inspannende uurtjes met 27km dwalen over de paadjes van Kambuusduinen, Vossenbergen en Kriekelareduinen.

Het leverde tevens weer een mooie route op voor onze bibliotheek.

Zondag 8 januari was het alweer de laatste run uit de serie ‘Appeltje trails’. Een verrassend mooie opkomst met 11 lopers voor een rondje Zoomland met de Zeezuiper. 

Zaterdag 7 januari werd het jaar in stijl begonnen met 37 runners uit meerdere loopgroepen naast Footprint. Trailrunning verbroedert blijkt maar weer eens.

Vanaf De Blauwe Pauw in Ossendrecht werden in drie tempogroepen, drie trails afgelegd waarvan ik de basis mocht aanleveren. Je krijgt dan een rondje met los zand, singletrack, heuveltjes en wortelpaadjes; dit keer in het Abdijbos, Kleine Meer en Meiduinen waar we, een beetje stout, de beruchte Jan Prop Hill toch enigszins in ere konden houden. Met een gezellige nazit in de Brasserie een geslaagd begin van het jaar.

Vrijdag 30 december een Oudjaarstrail met varianten van 25 tot 31km in het Grenspark. Waar ik dacht met een groepje het jaar uit te luiden, werd het een trailfeest met 43 lopers.

Tekst van trailmaat van Praatjes op de Paadjes, Marcel Tunderman:

'Dag lieve Praatjesmakers….en dan is t alweer bijna maandag en dan ook nog eens eentje die valt in een nieuw jaar. in plaats van een lange verhandeling, beperk ik mezelf eventjes tot wat plaatjes die vandaag zijn geschoten. Voor mij vertegenwoordigen deze alles waar wij bij PODP met elkaar voor staan; ontspannen inspanning, plezier, buitenspelen en vriendschap. De FP/PodP Oudjaarstrail 30km was met ruim 40 deelnemers een groot succes. Ok, het lukte ons niet helemaal om de groep bij elkaar te houden maar wat is het gaaf om overal in het Grenspark plukjes blije trailers rond te zien scharrelen. Allemaal op hun eigen manier en binnen hun eigen mogelijkheden. De stal bood ons beschutting tegen de naderende regen, Janine had zichzelf overtroffen met gluhwein uit 1967, de oliebollen waren prima en de meester Footprint Runner zag dat t goed was. Fantastisch wat deze ouwe vos weer voor elkaar wist te boksen! We eindigden dit jaar met een dansje; in mijn geval een combinatie van de horlepiep en een klompendans omdat ook het kadaver excuses eist voor het slavernijverleden waaraan ik het dit jaar heb blootgesteld maar zolang we lopen, leven we en zolang we leven zullen we lopen.' 

Met bakken viel het uit de hemel op vrijdag 23 december. John en ik lieten ons niet op de kop zitten en vertrokken toch voor een 'vennen en bulten' variant vanaf Stal Kortenhoeff. Op een klein gebiedje 6 vennen en 3 heuveltjes met nog wat golfjes zorgen voor 19km/200hm trailplezier. Nat was het, modderig en hier en daar technische tracks. Alles aanwezig dus voor een trailwaardig rondje en weer even bijpraten op de paadjes. De hertog na afloop smaakte dan ook prima!!

Zondag 18 december; om 7 uur uit bed, 7 graden vorst, een rondje van 37km in het koppie. De 7 is het geluk in mijn leven, dus beter kun je de dag niet beginnen.

Er stonden vier evenementen op de kalender waaruit ik niet kon kiezen, want te lang, te kort, te druk of te ver rijden........

Een trail in Pannenhoef/Buisse heide langs de Turfvaart had ik al een poosje niet gedaan en wilde ik nog voor 2023 afvinken.

De paadjes waren hard, maar gelukkig niet meedogenloos en ze voerden me door het wonderlijk witte, maar verder lege landschap en langs bevroren vennetjes waar de eerste schaatsfanaten hun rondjes draaiden.

Na een uurtje merkte ik dat ik verdacht veel mtb'ers tegemoet liep die je er anders zelden ziet, maar met een toertocht waaraan er 1000 of meer meedoen kan dat rap veranderen. Het zijn bijna mijn beste vrienden, maar na 500 keer 'hey' te hebben geroepen deed ik er verder het zwijgen toe om zonder problemen in mijn spoor te blijven.

De kloosterklokken van de abdij in Zundert, waar ze trouwens verdomd lekker bier maken, lokten me naar de Buisse Hei. Maar als goed gelovige altijd eerst even de Toevlucht tot Maria gezocht en een kaarsje opgestoken.

Inmiddels zelf voldoende warm en de kms redelijk vlot wegtikkend, bleken de mondstukjes van de flessen bevroren en dat zorgde telkens voor oponthoud.

Bij de enige verzorgingspost op de dijk langs de Turfvaart werd ik schaapachtig aangekeken toen ik aangaf andere foerage verwacht te hebben in deze barre tijden.

Het hielp niet en eenmaal terug in Pannenhoef, waar sommige paardenpaadjes leuker zijn dan de bospaden, slingerde ik vrolijk verder naar De Bak waar ik de smalle overgang over het sluisje dit keer wijselijk achterwege liet.

Het laatste stukje met Rondgors, 's Heeren Vrunten en Schuitvaart

bouw ik er altijd graag in om lekker even uit te lopen.

Dat Garmin en Wikiloc altijd ruzie maken over de precies gelopen afstand kon me dan ook niet boeien ......... het was gewoon een mooi begin van de dag en ik ben er weer mee weg.

 

Op 16 december liep ik met Janine een aangepaste routevariant van 25km voor de social trail van 30 december. Koud, maar zonnig en genoeg tijd om bij te praten over van alles en nog wat; zoals dat gaat op de paadjes. Zelfs na afloop bij de Stal Kortenhoeff waren we nog niet uitgepraat en aten en dronken we nog wat bij de zonovergoten picknicktafels.

De route is een ‘revisited 22’ traject geworden over een aantal favoriete paadjes.

Na twee dagen social trail, ging ik vandaag, 12 december, voor een solo trail naar een stukje waar ik niet eerder liep. (dacht ik ) De Matjens (Maatjes) bij Nieuwmoer is zo klein dat ik vandaar uit een weg zocht naar de Buisse Hei. Dat lukte op zich wel, maar 'slechts' 80% onverhard haalde wat van de trailwaardigheid weg. De verharde stukken liggen wel in het buitengebied van Zundert/Achtmaal, dus je komt er bijna niks of niemand tegen.

 

De Matjens bestaat uit rietvelden, broekbosjes en weilanden, het kan er behoorlijk nat zijn en het betekent dus 'pollen trappen' in een open landschap. Best mooi en vandaag met de winterzon zeker. Ik zag er veel roofvogels, reigers en ander watergevogelte.Na enkele kms bleek dat ik een paar jaar terug deze route al eens andersom gelopen moet hebben, maar blijkbaar ben ik toen niet zover doorgelopen als vandaag.

 

De Buisse Heide bood geen nieuwe paadjes meer, maar brengt er met bos en hei de broodnodige variatie in. Als toetje liep ik na 20km nog door naar uitkijktoren(tje) De Klot, maar deze was na 10 traptreden dichtgemaakt; misschien i.v.m. de winter.

Ik denk dat ik er nog wat klinkers uit kan halen en er zijn mogelijkheden voor een ultra als er Buisse Hei, Pannenhoef en Vloeiweide aan vastgeplakt worden. Wordt vervolgd dus, maar dit voorjaar kan er alvast een groepke mee voor Twee Uurkes Trailen door twee mooie natuurgebiedjes.

Nadat we op een koude zaterdagmorgen 10 december een verkenningsrondje hadden gelopen voor de THOR/FP trail van januari, was het een dag later tijd voor de tweede run uit de Appeltje serie. Ter afwisseling nu de geheel andere kant op richting Woensdrechtse Hei met 't Blommekesven. Met een groepke van 6 lopers genoten van de mooiste loopsport, ondanks de mist en bewolking. Evenals de eerste keer wist ik ook nu weer twee lopers kwijt te spelen in de laatste kilometer; eigenlijk een teken dat ik wel heel ontspannen in deze serie sta. Benieuwd dus hoe de laatste in de reeks zal gaan aflopen.

En weer naderen we het einde van een mooi loopjaar waar op een grote variatie aan loopjes kan worden teruggekeken. Maar niet voordat we december hebben ingevuld.

Net als verleden jaar gaan we op 3 december naar het Markiezaat, maar uiteraard in een andere variant waarbij we zowat elk paadje in dit relatief kleine gebied gaan lopen i.s.m. THOR. Nieuw zijn o.a. de Duintjes, Lindonk, Augustapolder en een stukje Mattemburgh.

Terwijl ik me op zondag 20 november bezondigde aan een evenement over de weg; Zevenheuvelenloop, liepen Tini en Roel met een FP groep in Loon op Zand. Het wordt sowieso voor mij een afwijkende week, omdat ik in Malta de Marathon Challenge ga lopen in 3 afstanden; 16 - 5 - 21km. Een vakantie combineren met een loopreis bevalt tot nu toe goed, maar als zijnde een evenement op de weg zul je er hier niks over vinden.

De genoemde Ultra zorgde er mede voor dat ik weer eens ruim de 100km in de week aan kon tikken en dat was al weer even geleden. De trails die er op volgden waren: - Markiezaat 13km met 't Trailteam THOR - Appeltje 1 12km met een groepje van Footprint - Verkenning Oudjaarstrail FP solo 31km. 12, 13 en 14 november waren ook nog eens zonovergoten herfstdagen met de eerste nachtvorst.

Ultra van 50km vanuit Strijbeek. Als afsluiting van een aantal verkenningen en gelopen lusjes, zowel alleen als met groepjes van Footprint, liep ik 8 november dan eindelijk deze ultra trail; immers 95% van de route is onverhard, er zit afwisseling in de paden en ondergrond en het tempo mag er even uit als er een enkel zoekpaadje bij zit. Garmin gaf daarbij zelfs ook nog 431 hoogtemeters aan, maar of dat werkelijk zo is weet ik niet. Wikiloc is niet zo scheutig met hm, dus het zal er wel ergens tussenin zitten.

De route is als volgt opgebouwd:
Strijbeekse Hei - Valkenberg - Chaamse Bossen - Alphense Bergen - 't Zand - Ulvenhoutse Bos - Valkenberg - Hondsdonk - Strijbeekse Hei - Domeinbos Elsakker.

Begin november had ik zomaar weer eens zin om in de eigen achtertuin te lopen met een variant op mijn eerste uitgezette social trail voor Pro Run waar uiteindelijk Footprint uit ontstond. In een loopje van 24km werden Visdonk en Rucphense Hei aan elkaar gelust; 90% onverhard met onvermijdelijk verharding op de overloop naar en van de verschillende gebieden.

 

Kort erna liepen we i.s.m. THOR de maandelijkse trail op 5 november door de heidetuin van Lievensberg en langs de Zeezuiper in Zoomland. Drie groepen met in totaal 28 runners genoten van een zonnige zaterdagochtend van enkele varianten op eerder gelopen routes.

De afsluiting van de maand was op 29 oktober.

Op pad naar de Voerstreek voor de Bear Trail die ik in 2017 al eens liep met Nicolette en Dianne. Nu met het trailteam van THOR waarbij de meerderheid voor de 16km koos. Zelf liep ik de 25km. Het was prachtig weer op deze dag met zo’n 25 graden en een zonnetje. De biertjes na afloop smaakten best en het was daarom goed dat we voor het diner en overnachting ook geboekt hadden. Een mooiere manier op een spaarpot leeg te maken is er niet, vonden wij. Tevreden met een tempo van 9,2km/u en een tijd van 2.40; het verval op 5 jaar tijd van 2 minuten was voor mij heel goed te aanvaarden.

Geheel in tegenspraak met wat de bedoeling was ging ik er toch nog een aantal keer op uit en experimenteerde ik verder naar de mogelijkheden van het lopen van langere trails waarbij ik mezelf niet hoef te forceren. Zo kwam op 24 oktober de 40km weer in beeld.

Eigenlijk was het vandaag de bedoeling om Markiezaat in Bergen op Zoom en de Noordpolder in Ossendrecht met elkaar te verbinden. Op het laatste moment moest ik er van af zien i.v.m. het stormachtige weer. De route ontstond nu eigenlijk tijdens het lopen en dat bevalt me ook steeds beter.

Ik liep vanuit Huijbergen naar de Vliegbasis – Woensdrechtse Hei – Mattemburgh – Markiezaat met de Duintjes – Lindonk – Zuidgeest – Zurenhoek en tenslotte via de heuveltjes van Huijbergen weer terug.

Onderweg realiseerde ik me weer dat de regio waar we het vaakst lopen ook de meeste afwisseling geeft in paden, ondergrond en omgeving. De tempo's blijven traag, maar ik geniet minstens evenveel.

Maandag 17 oktober was de zon ver te zoeken en met de kletsnatte vrijdag in het Grenspark nog in het achterhoofd draaide ik mijn dagprogramma om. Rond de middag werd het droger en knutselde ik een route in elkaar voor THOR voor a.s. december. Vanuit de Kraaijenberg trok ik de lijnen door het landschap van Brabantse Wal en Markiezaat en moest alle creativiteit gebruiken om aan 14km te komen zonder de autoweg over te steken. Altijd leuk als het dan weer lukt. Nu wordt het tijd om het wat rustiger aan te gaan doen in de aanloop naar de Bear Trail in de Voerstreek die eind oktober in de planning zit.

Zondag 18 oktober was het zonnig, fris en helder weer; ideaal voor een mooie run met Tini/Roel door de Loonse Hoek met de Roestelberg, Galgenwiel en natuurlijk veel singletrack en duinzand. Met 13 runners die goed aan elkaar gewaagd waren een sportieve en gezellige ochtend met nazit in Bosch en Duin in Udenhout.

In de opbouw naar langere afstanden wilde ik Run/Walk/Run weer eens oppakken en toog op 14 oktober naar het Grenspark voor een druilerige traildag met 36km op teller. De beoogde route van 50km zat er nog niet in en de neiging om te rennen overheerst nog te veel. Balans zoeken dus.

10 oktober – Solotrail 24km – Wouwse Plantage – Natuurpoort.

Lekker op pad in mijn eentje om te genieten van het mooie najaarsweer. Een route voor de vuist weg door de plantagebossen, waar ik zowaar weer eens de ‘mini mont noir’ stenen spotte. Een oversteek naar de Woensdrechtse Hei met Blommekesven. Terug over de Zurenhoek en helaas geen extra lusje, want de loopschoenen geven last aan de onderkant van mijn voet; in de kliko ermee, want zelfs in de tuin wil ik ze niet meer aan.

Zondag 9 oktober was een prachtige zonnige herfstdag waarop we met 9 echte liefhebbers weer eens rondje Strijbeek liepen. Dit keer aan NL zijde, zodat er niet gesmokkeld hoefde te worden en in overleg wat extra natuurlijke paadjes toegevoegd. Na afloop nagenoten op het terras.

Op 4 oktober dus het vervolg op wat hieronder staat, want ja, zo is de blogpagina nu eenmaal opgebouwd.

 

Route 3 – Schuitwater – Houthuizer Heide - Maasoevers

De tweede en laatste dag van de Petran varianten heb ik wat ingetekend in het natuurgebied Schuitwater om daarna een boog te maken richting Lottum, waardoor ik de uiterwaarden van de Maas kan meepakken. Ik loop graag langs het water en ik hoop dat de verharde stukken beperkt blijven.

Het is alweer een zonnige herfstdag en zo rond de 15 graden een perfect loopweertje; in de bossen is het een stuk koeler en voor mij werkt het perfect. De kms tikken lekker weg, maar ik neem evengoed tijd voor foto’s en uitgebreide begroetingen van een enkele wandelaar die er zich over verbaast dat je op de paadjes ook kunt rennen. Dit gebied biedt een rijke variatie aan paadjes, maar ook brede paden en hier en daar een stukje verhard als overgang naar een volgende sectie. Na anderhalf uur bereik ik de uiterwaarden van de Maas waar een wandelpad loopt, maar ik kies toch liever voor de trailversie door het gras; betekent wel dat er grootvee is dat sporen achtergelaten heeft………..

De Maas met zijn vaarverkeer ziet er imposant uit en kan op meerder plaatsen met een pontje worden overgestoken. Ik maak er geen gebruik van, want bij de oversteek naar Arcen loop ik in een Rozenlaan richting Lottum. Iets te enthousiast, want ik mis een afslag naar het bos die ik snel terug zoek. Ik heb de route nu zo aangepast dat er weer zoveel mogelijk langs het water kan worden gelopen en waarschuwingen dat het pad in slechte staat is, worden door een trailer genegeerd. Het is te doen en het lijk een variant op een eerder gelopen Laarzenpad, maar dan ook met een stel vlonders, een hobbelbrug en een uitzichtpunt over het Schuitwater. Een prachtig stukje.

Met nog wat aanpassing pak ik nog een heidegebiedje mee waar wilde paarden rondlopen voordat ik het laatste verharde stukje terug ren naar bessenkwekerij Blue Berrie Hill met een ruim terras om na 24km even bij te komen. Een prima gelukte route; afwisselende paadjes, landschappen en uiteindelijk maar 10% klinkers/asfalt zodat het een trailwaardig rondje mag heten.

Petran varianten 2022 - 3 en 4 oktober

In de zoektocht naar wat langere routes in binnen- en buitenland stuitte ik op het Petranpad.

Een streekpad van 9 etappes, totaal 112 km. Categorie "Trage tochten": via onverharde paden van natuurgebied naar natuurgebied in Horst aan de Maas.

De route wordt ook wel als Ultra Trail gelopen; https://www.petranpad.nl/Petranpad-Ultra-Trail/

Omdat ik het gebied niet ken en het niet te ver van huis is, was mijn interesse gewekt. Ik was niet in de gelegenheid om de hele tocht te gaan lopen, dus in zulke gevallen verzin ik altijd een list.

Ik tekende een aantal routes van 12 tot en met 84km uit en besloot er een paar bij wijze van proef te gaan lopen. Als het zou bevallen dan is een tweede trip naar dit gebied zeker een optie.

Waar ik wel rekening mee zou moeten houden, was het vermijden van zoveel mogelijk asfalt. Knooppuntroutes willen nog wel eens wat stenen meenemen en ze vermijden ook vaak de wat smallere paadjes; een leuke uitdaging voor een Footprint Runner.

 

Op 3 en 4 oktober liep ik in het gebied in de streek van Brabant en Limburg drie zelf samengestelde routes van in totaal zo’n 54km met de bedoeling om zoveel mogelijk van de verschillende landelijke sfeertjes te proeven.

 

Route 1 – Schadijkse Bossen – Breehei – Castenrayse Vennen

Startend in Meterik kon ik nog net het randje van de Schadijkse Bossen meenemen; ik had er ook nog een route van zo’n 11km aan vast kunnen plakken, maar dan had ik alleen bos gezien en ik wilde juiste een proeverijtje van verschillende stukjes landschap beleven. Het was prachtig weer, het bos lag er mooi bij met wat wortelpaadjes en het losse zand was door de eerder gevallen regen goed te doen. Na het passeren van een gedenkteken verliet ik het bos over een landweg om vervolgens wat eigen ingevulde paadjes over Breehei te lopen. Niet echt bijzonder, maar wel erg rustgevend en op het eind doodlopend zodat ik een eigen paadje mocht maken.

Daarna volgde ik een lang stuk van de Lollebeek op een smal graspad, dus reken op natte voeten in de vroege ochtend of als het geregend heeft. Het is er zo mooi dat je er nauwelijks erg in hebt. Ik zie inmiddels al wel wat routebordjes van het Petranpad, maar ik volg ze niet vanwege mijn eigen track. Als het richting de Castenrayse Vennen gaat, neem je een Laarzenpad mee dat zeer trailwaardig is. Het is vergeven van gladde boomstammetjes, oneffenheden en natte passages terwijl je ook op moet letten dat je de omgevallen bomen ontwijkt. Het tempo gaat er uit, maar ik hou ervan. Ik ben benieuwd naar het zgn Schaatsven en maak, onvoorbereid, een extra lusje met als gevolg dat ik een doorsteekje mis. Samen met wat locals die er wandelen kom ik er wel uit en zet koers naar de terugtocht waarbij ik nog even de kluts kwijt raak als ik over de stapstenen over het water ga. Het blijkt een andere oversteek te zijn dan op de heenweg, maar deze lijkt er verdacht veel op. Met wat navigeren kom ik ook hier weer uit en onderweg spot ik veel klein wild en her der een rennend ree.

Als ik nog wat na mijmer op het laatste brede bospad voor de parking, kan ik niet meer dan tevreden zijn over deze eerste gevarieerde kennismaking. Ik neem een korte pauze en trek schone en droge kleren en schoenen aan, waarna ik richting Mariapeel ga.

 

Route 2- Mariapeel – Griendtsveen – Mariaveen

Aangekomen na 15 autominuten parkeer ik aan een doodlopende weg en zie al dat ik in een totaal ander gebied ben aanbeland. Dat is goed nieuws, want dat was ook de bedoeling.

Minder goed nieuws was dat hier onlangs een flinke veenbrand is geweest en ik stuit er al direct op als ik zwartgeblakerde stukken zie. Ik zie nog brandslangen liggen en ik ruik de brandlucht nog als ik wat dichter bij de afgebrande grond kom. Wonderlijk genoeg zijn er alweer frisgroene pollen te zien. Of het aan de brand lag weet ik niet, maar een aantal door mij ingetekende paden zijn afgesloten. Dat is het risico als je iets op afstand intekent. Ook blijkt dat er paden verlegd zijn en zo kan het gebeuren dat ik voor een oneindig stuk schrikdraad sta waar ik met behulp van wat opgestapeld hout zonder spanning overheen kom. Anders, maar ook spannend, is het als ik een kudde runderen met jonge dieren moet doorkruisen om verder te kunnen. De kalfjes zijn nog schrikachtig en de moeders alert en op voorhand blazend om indruk te maken. Kalm blijven en even wachten helpt en als ze verder grazen kan ik weer door.

Omdat mijn route naar de vaantjes is, maak ik er maar een toeristisch rondje van met wat extra lusjes. Wel jammer dat ik een aantal paadjes in twee richtingen beloop, maar de rust en de weidsheid in dit stiltegebied maken het voor mij helemaal goed. Bovendien heb ik nagenoeg onverhard kunnen lopen en was het voor een kennismaking een prima optie.

 

 

Oktober 2022 begint met een trail over de landgoederen rondom Buisse Hei. Voor een deel in de herhaling, maar ook nieuwe paadjes, speciaal voor de 20 THOR deelnemers. Van FP lopen er, met 5 runners, helaas weer weinig mee. Uiteindelijk werden het toch drie tempogroepen om iedereen heel naar het einde te loodsen. Mooi loopje door De Moeren - De Reten - Buisse Hei - Wallsteijn.

Op 25 september was er een gepland Footprint evenement waar helaas niemand op af kwam, mede door het overgrote aanbod van evenementen. Ik liep er samen met Ivo een mooie en afwisselende trail in Worltel in de Vallei van 't Merkske. Zowel Ivo als de route hadden naar mijn idee meer lopers verdiend. Voor mij ook een van de redenen om het wat rustiger aan te gaan doen, nu iedereen zo'n beetje zijn eigen paadjes gevonden heeft. Met name FB vraagt altijd veel aandacht en dat parkeer ik maar een tijdje. Wat het voor FP betekent kan ik niet inschatten, maar zowel website en Wikiloc draaien gewoon door.

Tijdens een midweek in Lochem konden we even genieten van het goede weer, positieve lab uitslagen en ik liep er twee door mezelf uitgezette trails. op 20 en 22 september.

De eerste liep langs het riviertje De Berkel en ik wilde dit heen en weer zo lang mogelijk langs het water lopen. De route van 20km leende zich er goed voor. Eenmaal terug bij de auto wilde ik nog even door naar de Staringkoepel, alleen met trekpontje te bereiken. Van daaruit liep ik nog een stukje door, maar uiteindelijk bleek het pad overwoekerd met brandnetels en braamstruiken. Toch een km hier doorheen gebikkeld en tenslotte een paar km via een kanaal terug; 24km op te teller.

 

De tweede had ik een variant gemaakt op de Montferland Toppenronde (42km) van 24km/420hm. Een mooi, pittig en afwisselend rondje dat me een beetje deed denken aan trails in Limburg. Genoten van de trail op een prachtige herfstdag.

 

Beide trails waren goed te doen, in combinatie met nog een paar wandelingen over o.a. de Gorsselse Heide. Een midweek is zo voorbij en ik denk weer klaar te zijn voor de komende social trail in Wortel Kolonie met Ivo.

Het zal nu enkele weken rustig zijn i.v.m. preventieve onderzoeken die ik moet ondergaan en ik daar graag uitgerust aan begin. Een paar evenementen worden doorgeschoven en ik neem me plechtig voor om in ieder geval niet twee dagen achter elkaar te rennen, maar wel in conditie en beweging te blijven. Met John loop ik op 9 september nog wel een variant op het Ree pad, maar langer dan 15km maken we deze niet.

Ik kijk uit naar een paar dagen vakantie vanaf 19 september in de buurt van Lochem waar ik een paar loopjes heb ingetekend.

Op 3 september lopen we, i.s.m. THOR, een trail/slowtrail over de bloeiende paarse (maar ook bruine) Kalmthoutse Heide.

Het mag dan al tijden droog zijn, maar het regent evenementen en loopjes.

Toch wisten ruim 20 lopers Parking Noord in het Grenspark te vinden voor de Heidetrail.

Na het opsplitsen in twee groepen werd vertrokken voor een route van 13 en en een van 15km.

Aangezien het Grenspark nergens echt vlak is en de paadjes poederdroog waren, moest er hier en daar flink gebikkeld worden.

Op de echt smalle singletracks dwars door de heide werden de kuiten tussendoor gemasseerd en maakten we enkele fotostops als compensatie.

 

De maand augustus eindigt met het verkennen en afwerken van de routes die we THOR gaan lopen. Een viertal trails in Zoomland en het Markiezaat.

De trail in Pannenhoef moet ik helaas om gezondheidsredenen afzeggen, alsook een aantal trainingen. In september kijken we verder en maken dan de balans op. De heidetrail op 3 september gaat in elk geval door.

Tussen onderstaande bedrijven door werd ook nog gewerkt aan een nieuwe te lopen route in Zeeland in de categorie 'zwaar'. Boswachterij, Meeuwenduinen, strand, Verklikkerduinen, Vroonplas/Vroonweg en Zeepeduinen. Dit alles op Schouwen-Duiveland.

De verkenning van de te lopen route van 30km deed ik met Pol op 16 augustus.

Een tweede lus van de ultra Strijbeek liep ik op 19 augustus en ik beschreef het als volgt:

Toen ik in 2018 voor het eerst in de buurt van Strijbeek liep, voelde ik me daar op de heidevelden in het grensgebied direct op mijn gemak. Zoals altijd is het even zoeken naar de juiste paadjes in een nieuw stukje en ik hield het veilig met het combineren van een aantal routes vanuit de afspanning ’t Smokkelaartje.

Omdat ik het gedeelte net over de Belgische grens wat minder spannend vond, week ik aan de andere kant uit richting Chaam in de deelgebiedjes Hondsdonk, Valkenberg en Prinsenbosch. De Chaamse bossen die ik tot dusver kende zijn mooi, maar hebben overwegend brede paden waar je echt op zoek moet naar singletracks, laat staan wat heuveltjes.

Iets verder door naar Alphen kende ik het stukje rond de zwemvijver ’t Zand nog van eerder gelopen trails met daarachter een mooi heide stukje.

Na een paar trails van +/-20km met Footprint rond Strijbeek ontstond uiteindelijk het plan om een nieuwe ultra van +/-50km te boetseren in een grote lus met genoemde deelgebiedjes eraan vastgeplakt.

 

Startend aan de Goudbergseweg loop je over een oude zandweg naar de vennen Zwarte Goor en Langven. Het is augustus en de heide bloeit er volop. De verbinding naar Hondsdonk is naar mijn hart een smalle en wortelrijke singletrack langs een bosloopje en ik ontdek naast een grote plas een smal en lastig paadje (dat ik later nog eens helemaal uit ga lopen) voordat de volgende oversteek gemaakt wordt naar landgoed Valkenberg. Daar passeer ik een houtzagerij die nog in bedrijf is en loopt de route verder door de weilanden waar het regelmatig goed drassig kan zijn.

Hoewel de route voor meer dan 90% onverhard is, zijn enkele langere stukken asfalt niet te vermijden. Een stukje Snijdersweg/Kloosterstraat/Bosweg van 1,5km voert naar het Ulvenhoutse bos, waar je kunt kiezen voor wat smallere, maar in de zomer bijna onbegaanbare paadjes, of een wat langer pad door het bos dat uiteindelijk op de oversteek van de Gilzeweg uitkomt.

Je bent dan in de Chaamse bossen met ’t prachtig gelegen Putven. Er werd hier vroeger zwemles gegeven en er schijnt veel paling in gezeten te hebben. Een smalle track loopt naar het oude fietspad en vervolgens kom je op een (van de vele) bredere paden. Hier en daar maak ik lusjes in de route om dat te doorbreken.

Richting Alphense Bergen wordt ook veel gefietst op de mtb routes en om daar zo veel mogelijk vanaf te blijven volg ik een breed pad dat o.a. langs een fussiladeplaats uit 1944 leidt. Hier werden enkele onderduikers en boeren die hen schuilhielden door de Duitsers vermoord.

Eenmaal aan de rand van Alphen gaat de route langs het hek van het munitiepark van de luchtmacht; een omstreden locatie in een natuurgebied volgens de omwonenden. Om het lopen over een camping te vermijden volgt er weer een stukje asfalt en komen we aan de rand van recreatieplas ’t Zand waar ik graag een stukje langs het water loop. Iets verder door is een prachtig stukje hei en wat paadjes met los zand.

De brede weg voert nu terug richting Chaam en via een zijpad gaat het nu, helaas weer over een breed pad, naar een retentiebekken ‘Ossengoor’ genoemd. Vroeger was hier weiland, nu is het in de winter een drasland waar dode stammen uitsteken.

Er volgen op de terugweg in Prinsenbosch/Valkenberg/Hondsdonk afwisselend brede en smalle paden en ik maak graag een lus rond de Kruisvijver voordat de Strijbeekse heide bereikt wordt. Daar kan eventueel wat extra gelust worden (Rondven) als je de 50km zeker vol wil maken. Voordat je ’t Smokkelaartje aandoet voor herstelwerkzaamheden, neem je beslist nog even het rondje Goudberg mee met ’t Patersmoer met zijn veeneilandjes. Een vogelrijk en fotogeniek gebiedje en een waardige afsluiting van deze run.

 

De route is verdeeld in twee lussen die gescheiden worden door de Gilzeweg in Chaam.

Er kunnen nog wat paadjes verfijnd worden, maar dat zal gebeuren als de route als 1 lus gelopen wordt. Voorlopig kies je dus voor lus 1 of 2, of beiden aan elkaar geplakt.

Hou rekening met enkele vochtige passages en in de zomer hoog gras. Dat laatste kan er zelfs voor zorgen dat je om een paar paadjes heen loopt. Zelf kies ik voor een lange tight en een insectenwerende verstuiver.

14 augustus. ‘Verzin een list’ (Heer Bommel) als een van je evenementen wegens oververhitting niet doorgaat en je toch de paadjes wil bepotelen om te voorkomen dat je in een zomerslaap beland.

Dus iets na vijven uit het mandje, trailsloffen aan en gaan………….

Er lag nog een project van 50km Strijbeek/Chaam dat van de winter was opgestart, maar door de vele andere verkenningen en evenementen was blijven liggen. De eerste lus van 26km zou mooi voor de hitte binnen kunnen zijn, dus bij een tempje van 16 graden vanaf ’t Smokkelaartje eerst de bloeiende Strijbeekse Heide bewonderd met een eerste fotomomentje van de opkomende zon boven het Zwarte Goor.

Via een technische single track door naar Hondsdonk waar ik altijd even moet zoeken voor alternatieve paadjes en vervolgens voor Huis ten Bosch overgestoken naar Valkenberg.

Voorbij de houtzagerij loopt een nat pad door de velden waar het nu kurkdroog was.

Je bent dan inmiddels in Chaam/Ulvenhouts waar je, voordat je het bos weer induikt, even het enige stuk asfalt in de route moet trotseren. (De hele ultra is 95% onverhard)

Waar ik afgelopen winter weer een paar mooie ‘net-niet-paadjes’ had gevonden, kom ik er nu achter dat ik dat de gemiddelde trailer die deze in de zomer wil lopen niet kan aandoen. Varens, brandnetels, manshoog gras en braamstruiken maken mijn route hier daar nagenoeg onbegaanbaar, maar ik doe enkele dappere pogingen.

Resultaat is dat ik nadien eerst tien teken moet tackelen en een ‘bush tattoo’ oploop tegen een uitstekende tak (klemtoon op ‘uit’) voordat ik verder kan hobbelen.

Van Prinsenbosch en Valkenberg weer terug in Hondsdonk, loop ik een rondje rond een zeer dorstige Kruisvijver die naar een buitje snakt en ik steek door naar de Strijbeekse Hei voor het laatste stuk naar het terras. Echter niet voordat ik de prachtige Goudberg heb beklommen en langs het Patersmoer een laatste slinger maak.

Op een enkel stukje na kan ik tevreden zijn over deze lus en ik hoop snel de tweede lus in Chaam en Alphen af te kunnen ronden. Het is dan wel niet mijn mooie en geliefde Grenspark, maar een beetje afwisseling in mijn repertoire van zo’n 300 routes kan zeker geen kwaad.

De maand augustus is rustig begonnen. Het blijft te warm om lange afstanden te lopen en ik heb ook andere dingen te doen. Voor verkenningen maak ik altijd tijd of het nu wandelend of rennend is. Op verkenning door het GP kom ik een beeld tegen van Raf Thijs van een 'oorlogs heldin'. Het blijkt er al enkele maanden te staan, maar was net buiten mijn eerder gelopen routes.

Verder wandel ik 2 lussen in Chaam en Alphen voor het ultra project dat al een jaar suddert. Ik ga 2 lussen apart lopen en daarna aaneen. Hoe en wanneer, dat gaan we zien.

De Zomeravondserie werd op 29 juli waardig afgesloten met 15 runners o.l.v. Marcel vanaf 't Appeltje in Bergen op Zoom. Gezellige boel weer met volledige catering achteraf uit de HJ Koelbox uit de kofferbak.

Omdat Astrid, onze voorloopster in Limburg, een langdurige blessure had, wachtten we geduldig op een herkansing. De hoogtemeters in het bergdorpje Vijlen werden nu gemaakt op 24 juli met een groepje van 7 runners. Een mooie, uitdagende trail van 16km/400hm en een nazit bij Boscafe 't hijgend Hert.

Het bleef droog en heet in juli en daarom was de fut er een beetje uit. De ronde van Janine/Hans in het Peerdsbos in Belgie kon ik niet aanhaken, maar op 22 juli was ik weer wel bij de Zomeravondtrail in de Noordpolder van Ossendrecht. Met 13 lopers, een sportieve gezellige sfeer met nazit op het terras van Boove&Beneeje in Hoogerheide, een geslaagd evenement van Esther/John.

Zondag 10 juli kon Pol zich weer eens uitleven als voorloper in Zeeland/Westenschouwen. Het werd een mooie ronde van 15km, gelopen met 8 runners. We weten dat het hier altijd pittig is met veel singletrack, los zand, klimmen/dalen en natuurlijk een strandstrook. Een trail is dan ook wat anders dan een bosloopje, maar uiteindelijk liep iedereen de route van deze slowtrail uit.

De maand juli begint met een Zomeravondtrail met Janine en John door het Grenspark. Met 13 lopers lopen we prachtig rondje Kortenhoeff - Kleine Meer - Staartse Heide - Groote Meer en Broedersbos.

 

De volgende morgen op 2 juli is het weer FP/THOR en nu in de stad Roosendaal waar we zoveel mogelijk paadjes tussen de stenen zoeken. Ik heb een deel van de 40km lange stadstrail uitgekozen in 't Zand - Dijken - Landerije - Sterrebos. De 26 lopers kunnen we in drie tempo/afstandgroepen verdelen.

Kort voor een hoop drukte met trainingen, een evenement en plannen in en om het huis, zag ik kans om nog een mooie 30km trail te lopen op 24 juni vanuit Ossendrecht. het werd weer een combi van eerder gelopen routes met op het einde Meiduinen waar een hoop veranderd is het afgelopen half jaar. Ik merk dat deze 'husselrondes' ook heel goed ontvangen worden door wat meer doorgewinterde lopers. Ik merk dat ik er ook veel plezier aan beleef vanwege de andere insteek.

Op 19 juni kon ik Henk eindelijk zijn cadeautje geven in de vorm van een trail met 3 uitkijkpunten in het Grenspark. Kleine Stapper, Stapper en de nieuwe Brandtoren waren de basis voor een pittige en afwisselende trailrun met verder nog Marcella, Marcel, Ivo en Leon. Een sportieve en beregezellige ochtend met nazit aan de picknicktafel bij Parking Noord.

Van 13 tot en met 17 juni zitten we voor de derde keer in het gebied 'Maashorst'. Na een drietal runs door bekend gebied, sluit ik af met een korte, maar bijzondere run door drie verschillende gebiedjes.

Annabos/Leijgraaf/Bedaf 16 juni

Het is nog voor half acht als ik aankom bij de parking in Rakt voor een afscheidsrondje Maashorst. Het is de vraag of het een trail gaat worden, want ik zette deze route uit aan de hand van de info die ik over drie deelgebiedjes vond en waarvan ik dacht dat ze aan elkaar te knopen zouden zijn. Alle drie de delen hebben hun eigen verhaal en, buiten het hardlopen, heeft dat altijd mijn belangstelling.

 

Deel 1 brengt me door de Raktse Beemden en velden bij Annabos waar een ree tussen de maisplanten wegsnelt en ik op zoek ga naar de knuppelbrug die door de vochtige wijstgronden loopt. Het is een bijzonder stukje natuur dat het predikaat ‘aardkundig monument’ mag dragen.

 

Na 4 km en een stukje verharde weg in het groen, kom ik bij de Leijgraaf, een gekanaliseerde beek. Van oorsprong een vochtige laagte die met de hand uitgegraven werd en als een rechte streep door het landschap geleid. (geleid gegraven) Ik stuitte op een verhaal van wandelaar Henri van Zoggel die over het graven het volgende zegt:

‘Ik denk aan mijn vader die in de crisisjaren voor de werkverschaffing moest werken. Hij heeft slechte herinneringen aan die tijd. Ploeteren met de schop en kruiwagen om de oevers te effenen was de enige manier om aan geld te komen.’

”Zorg dat je later geen schop in je handen krijgt”, was in die tijd dan ook een gevleugelde uitdrukking.

De afgelopen decennia is er weer aandacht voor een meer natuurlijk verloop en dat is te merken aan de vele planten, vogels en insecten.

Zo’n 3,5km loop ik langs de Leijgraaf. Heerlijk rustig en stukken waarbij door de planten van 2m hoog geploegd moet worden om verder te komen. Ik vond het de moeite waard, maar buig bij Vorstenbosch af.

 

Het pad voert verder door het boerenland waar de laatste asperges worden gestoken, vervolgens weer een stukje verharde weg en dan kan ik een bosje inschieten. Het paadje dat ik zocht is opgeheven, maar ik vind toch een doorgang op de route naar deel 3.

 

Aan de rand van de Bedafse Bergen loop ik eerst door het bos naar de brandtoren van waaruit het zicht eigenlijk niet erg ver is. Het gebied is niet groot (75ha) dus ik loop door naar het uiterste puntje om dan terug te lopen door het zand van dit stuifduingebied. Het ligt er in de zon schitterend bij en vervolgens klim ik naar de andere kant van het gebied waar je langs de rand een mooi uitzicht heb over de vlakte.

Om de voorgenomen 16km vol te maken, lus ik nog wat omhoog en omlaag.

Het is een bijzondere route geworden met drie afwisselende stukjes en ik kan deze best als natuurloop wegschrijven met 80% onverharde paden. De laatste kms door Bedafse Bergen maakt het zelfs trailwaardig.

In feite gaat het ook om de beleving en het verhaal bij deze run en die was voor mij dik in orde.

https://nl.wikiloc.com/routes-berglopen/fp-annabos-leijgraaf-bedafse-bergen-160622-105583676

 

Op 5 en 10 juni loop ik een verkennings- en een dwaalronde, achtereenvolgens in Pannenhoef en over de Brabantse Wal. Met name de laatste brengt me weer eens verder dan 30km.

4 juni begon het Pinksterweekend goed met een run waarbij weer ruim 40 deelnemers aansloten. In 3 groepen liepen we Heidetuin/Woensdrechtse Hei routes van 12 en 15km. Een mix van FP, PodP, Spado en THOR o.l.v. 5 trainers. Geslaagd begin van de maand.

26 mei liepen we met Tini een mooie en pittige trail met 18 runners rondom Loon op Zand. Een goede test voor mij om te zien waar ik gebleven was. De 18km waren genoeg voor mij, maar gelukkig zonder problemen gelopen.

13 tot en met 25 mei stond nadrukkelijk in het teken van herstel en opladen. Het was duidelijk dat er na een lange periode van 'in bloedvorm zijn', een periode zou komen van 'mwah'. Ik merkte al enkele weken dat alles boven de 20km niet echt van harte ging en dat ik bij het training geven aan loopgroepen maar net bij kon houden. Toch haalde ik wel mijn weekgemiddelde en deed ik wat verkenningen op de Brabantse Wal en met Pol in Zeeland. Dat laatste vond ik zwaar  en het was toch maar 14km. De geplande verkenning op Goeree moest ik laten gaan en de geplande run in de Ardennen had ik al afgezegd. Even diep ademhalen en nieuwe plannen maken................... Op 26 en 29 mei wil ik de evenementen in Loon op Zand en op Goeree meemaken!!

2 tot en met 5 mei.

Het Loonse zand was nog maar net tussen mijn tenen verdwenen, of de volgende speeltuin stond al weer op het trainingsprogramma.

Het jaarlijks terugkerend uitje naar de Veluwe was naar Otterlo waar ik vorig najaar zelf een paar rondjes liep, omdat de Devil’s Trails waren afgelast.

Voordat we ons gingen melden bij de B&B in Otterlo kon er mooi een rondje worden uitgezet in Planken Wambuis/Eder Heide, een stukje dat ik vaak liet liggen.

Na een korte, slingerende aanloop door het bos, strandde ik in het Mosselse Zand, gevolgd door Mosselsche Bergen en het Mosselsche Veld. De zandbak was ongenaakbaar door de droogte van afgelopen maand, zodat het tempo er al direct uit was. Mooi en indrukwekkend is het geploeg in de zon en door het zand dan weer wel. Daarna had ik gekozen voor stukken afwisselend door het bos en langs gras- en heidevelden. Het is hier zo enorm groot dat je kilometers loopt zonder iemand tegen te komen. Trailrunners al helemaal niet vandaag. De Veluwe is wel doorsneden door een omvangrijk fietspaden netwerk, maar dat kon ik gebruiken voor oriëntatie en ‘escape’ om even niet door het losse zand te hoeven banjeren. De Eder Heide lag er prachtig bij; hoe mooi moet het hier zijn in september als je kunt baden in een paarse zee. Als je er niet bekend bent zul je moeten navigeren, want paden lijken veel op elkaar en bovendien wil je als trailer de brede zandpaden zoveel mogelijk mijden. Na een aantal omzwervingen ging het terug richting de zandbak via een aantal slingerende paadjes. De zandbak zelf liet ik nu liggen, want de schoenen zaten inmiddels vol en ik keek uit naar een verfrissende douche en een Veluwse Schavuit om het zand weg te spoelen.

https://nl.wikiloc.com/routes-berglopen/fp-planken-wambuis-020522-europarcs-otterlo-101673021

 

De tweede dag stond een training/run op het programma. Starten in Otterlo bij De Zanding ben je snel weer in de trail modus met zandpaadjes, wortelpaadjes en wat klimmen en dalen. De volgende passage was (weer) door het Mosselse Zand, gevolgd door het opzoeken van single tracks door regelmatig van de gebaande paden af te gaan. Dat lukte aardig. Het laatste deel stond weer in het teken van kracht/wendbaarheid en stabiliteit. Terug dus naar zandpassages, klimmen/dalen en slingerpaadjes. De vrijheid, het prachtige weer, de rust en de paadjes waaraan hier geen einde komt; het is genieten!

https://nl.wikiloc.com/routes-berglopen/fp-trailtraining-otterlo-030522-onderlangs-101728907

 

De laatste dag wilde ik graag naar een van de uitkijkpunten over de heidevelden. In het Mosselse Veld ligt uitkijkpunt ‘Valenberg’ op een verhoogde vlonder. De weg ernaar toe was over verharde en onverharde paden en een stukje dwars over de hei. Aangekomen bij het punt werd ik verwelkomd door een lenteconcert van de vogels. Verder niemand te zien en niets te horen; ik was zo onder de indruk dat ik een filmpje met beeld en geluid opnam; iets dat ik maar heel zelden doe.

Via het Mosselse Zand waarvan ik nu inmiddels zowat elke zandkorrel kende, liep ik terug. Een korte trail van ruim 12km. Direct erna zouden we immers nog een wandeling van 14km gaan maken bij Uddel in Kroondomeinen ’t Loo, Elspeter Struiken en Nunspeter Bos. Aanvankelijk wilde ik hier een zelf uitgezette trail van 24km lopen, maar achteraf was ik blij dat ik ervan afzag. Het duurde tot km10 voordat ik het eerste echte trailpaadje tegenkwam. Toch hebben we van de omgeving en de zon kunnen genieten. Ook hier viel de rust op, ondanks de vakantietijd en het prachtige weer.

https://nl.wikiloc.com/routes-berglopen/fp-valenberg-040522-europarcs-arnhemseweg-101793020

en

https://nl.wikiloc.com/routes-wandelen/fp-t-loo-040522-aardhuisweg-101816926

18 april. Wat dichter bij huis liep ik een paar verkenningen vanuit Huijbergen. Een keer richting Kortenhoeff/Vliegbasis en een keer via singletracks naar het hart van het Grenspark. Gewoon zonder plan gaan lopen en zien wat je tegen komt. Hier volgen vast weer een paar social trails uit. Op 23 april liep ik alvast met vijf liefhebbers een rondje dat goed ontvangen werd.

10 tot en met 16 april.

In Hoogerheide was een bedrijf met als gevleugelde vraagzin: ‘Motter nog zaand zen’.

Kon nog net op de grens van zand en klei. Denk maar even terug aan onze loop door de Noordpolder waar we op de scheiding liepen.

Maar als het echt om zand gaat, moet je toch even doorrijden naar de Loonse & Drunense Duinen, waar ik deze week social trails mocht verkennen, meeliep en voor mezelf trainde. Vol goede moed begonnen op een zondag met wat voorlopers, gevolgd door een checkronde met onze ‘local ter plaatse’ Tini de Laat die er inmiddels al 40 jaar rondbanjert.

Vervolgens zelf een paar routes geknutseld, waarbij ik er weer eens achter kwam hoe fantastisch mooi het daar is en hoe meedogenloos de zandpaden zijn, soms 15 meter breed en kilometers lang. Geen ontkomen aan. Dan de illustere namen als Zwarte Berg, Capucijnenberg, Springheuvel en Roestelberg. En dan nog; bospaadjes, wortelpaadjes en heel veel singletracks met hoogtemeters. Ook liep ik er over open stukken grasland en langs beekjes.

Ik heb er het Grenspark gevoel waar je uren, zonder op verharde wegen te komen, kunt struinen en je onderweg bijna niemand treft, als je er op tijd bij bent.

Daarom kon ik het ook niet laten om er ’s avonds nog een paar keer terug naar toe te gaan, wandelend; zie je net wat meer.

 

Na 100km loopjes en trainingen met de nodige hoogtemeters eindigde mijn testweek op het terras van Bosch en Duin in Udenhout. Ik kan tevreden terugkijken op een fantastische loopweek in competitie met mezelf en social trails/trainingen met loop- en trailmaatjes. De flow die ik afgelopen jaar had bij mijn marathons en ultra’s is er nog niet.

Begin mei nog eens richting Veluwe om in Otterlo en het Kootwijkerzand een paar dagen te gaan spelen in het zand en op de heuveltjes. Dan is het tijd om de balans op te maken voor de Ardennen trails; ik heb nog even.

5 tot en met 8 april weer eens bezig met het ambacht 'routes bouwen'. Het mooiste, maar ook meest intensieve werk voor Footprint (in dit geval ook voor THOR) Opdracht is om voor de eerste zaterdag in juli 2 stadstrails door Roosendaal te lopen. en dan niet door gebouwen, maar zoveel mogelijk groen en onverharde paadjes. Inmiddels het vierde jaar dat we een stadstrail inplannen, dus het was weer even zoeken. Met een trail van 65 tot 70% onverhard is het weer gelukt. De wijken zijn dit keer: 't Zand - Dijken - Landerije - Sterrebos. Veel paadjes langs het water zoals Dijkwetering - De Staaltjes - Rucphense Vaart - Krampenloop en Wadi's van 't Zand en Landerije.

Tevens nog eens gekeken naar de Roosendaalse Waterloop voor Footprint. Ook door stad en bos en met 2 routes van 16 en 24km tevreden. Wanneer te plannen als social is nog de vraag met de volle agenda.

Op 2 april was de sneeuw van 1 april al weer verdwenen en kwamen we goed weg met mooier weer dan voorspeld was. Er kwamen 32 lopers op de maandelijkse THOR/FP trail af en het was weer mogelijk om er 3 groepen van te maken.

Trapke Op was startpunt en na een wortelpad was de oversteek naar Vliegbasis Woensdrecht al snel gemaakt. Hier ligt behoorlijk wat zand en het is heuvelachtig en, ook al is het klein, toch altijd pittig. Langs het verscholen ven terug de oversteek door Buitengebint, langs Borgvliets Duin en terug door de Plantagebossen. Onderweg af en toe een stop en natuurlijk alle heuveltje meenemen. Gezellige nazit op het terras en terug kijkend op weer een geslaagd evenement.

28 maart.

Na een paar weken dipperitus, maar wel alle trails van anderen volgend, werd het hoog tijd om mezelf weer eens de paadjes op te schuppen voor een training/loopje.

Op het programma staan immers een driedaagse in Loon op Zand, een zandbak weekje in Otterlo en, als apotheose de Boucle Ardennaise begin juni. Ik loop dus eigenlijk al achter, maar vertrouw maar op mijn basisconditie.

Als trouwe 'ven-fan' startte ik bij Stal Kortenhoef voor een inspectieronde, waarbij opgemerkt dat de vier vennen al weer beginnen in te leveren. Daarna door naar het Kooiheideven en via de zandbak bij de Vliegbasis langs het ven naar de drie bulten van Huijbergen. Veel meer moest het voor dit moment niet zijn, want ik moest nog even een schietgebedje doen in de voormalige Broederstuin.

Een mooie dag, een pittig loopje; en dan neem ik die ene km verharding maar voor lief. Resteren 15 mooie, afwisselende trailkilometers in onze schitterende achtertuin met ook nog 170hm. Ik moest me echt inhouden, want bedacht onderweg allerlei aanvullende lusjes. Kortom: ik voel een mooie serie BW trails aankomen die ik steeds iets langer maak, totdat ik de 50km bereikt heb. Wordt vervolgd dus.

13 maart.

Het beloofde buitje viel vanmorgen vroeg voordat de 21 lopers zich verzamelden bij Herberg 't Pannehuske voor de Buisse Hei Trail &  Slowtrail.

De zon gaat dan vanzelf schijnen en na de groepsindeling vertrokken we voor 10, 14, 16, 19 of 20km trailplezier 'easy going' of in ferm tempo over de Buisse Hei en omgeving. Alleen Bert plakte er nog 5km extra aan vast i.v.m. zijn training voor de langere trails.

Een 'vijf sterren' trailgebied is het niet, maar de afwisselende landschappen, de historie, de koepels, turfvaart en vennetjes lokken ons er elk jaar minimaal 1 keer naar toe. Het gebied vinden we echt de moeite van een loopje waard en daar waren de deelnemers het mee eens, zeker de nieuwe gezichten die we vandaag mochten begroeten.

Het was voor Juut en mij even zoeken naar nog wat nieuwe paadjes, maar ook dat kwam uiteindelijk helemaal goed.

5 maart.

Elke eerste zaterdag van de maand mengen de THOR lopers en Footprint volgers zich voor een trail en slowtrail in de regio.

Ondanks een aantal car/cor afmeldingen wisten 36 lopers de weg te vinden naar de Blauwe Pauw in Ossendrecht voor een trail van 10 tot 16km in meerdere groepen en tempo's.

Van het Abdijbos naar de alweer bijna opgedroogde paden van de Noordpolder en over De Brabantse Wal had Jos 3 routes uitgezet waar ter plekke nog varianten bedacht werden. Enkele weken terug nog bijna onbegaanbaar, maar nu goed te doen. Een zonovergoten run met blije koppies; dat is dan voor mij al weer genoeg reden om de social trails te blijven organiseren.

 

20 februari. Drie opeenvolgende stormen en nat, onstuimig weer zorgden voor uitdagende en gebarricadeerde paadjes. Alsnog kwamen 10 lopers de Uitbuikrun inhalen van Tweede Kerstdag. hiermee kwam de teller op 40 runners die de route konden waarderen.

13 februari. Het beloofde weer een zonnige dag te worden en ik was al om 8.00 uur in de Boswachterij van Westenschouwen. Wild spotten en er liepen heel wat reeen in het dan nog stille bos. Na 9.00 uur verzamelden zich 16 lopers voor een trail (16km) en slowtrail (14km) bij de Bosweg. Pol nam een groepje mee en ik mocht de tempotrail voor lopen. Om zeker te zijn van mijn route week ik af van de door Pol uitgezette route, temeer omdat ik ook wat meer strand wilde lopen en er een verzoek voor het Dodemanspad was. Het is hier altijd genieten en het wordt ook altijd als pittig ervaren. Samen met Loon een prachtig en zeer zanderig weekend.

11 februari. Prachtige trailverkenning in Loon op zand o.l.v. Tini met verder nog Luci, Bert en Pol. Mooi weer en zeer afwisselende paadjes.

Het is de bedoeling dat hier zowel een slowtrail als tempotrail uit komt voor ons voorjaarsprogramma.

5 februari

Monday, sunny Monday. Maar dan wel na een zompige, zeiknatte zondag, zodat je eigenlijk van tevoren al weet dat, als je gaat trailen, er garantie is op waden en baden in, op en over de paden.

De drang om buiten te gaan spelen is zo groot dat kniediep door het water woelen en enkeldiep door bagger banjeren al gauw voor lief worden genomen. Of moeders en het wasmachien d'r blij mee zijn vraag ik eigenlijk zelden, uit lijfsbehoud.

 

Ik ben bezig met nieuwe routes en paadjes rondom Strijbeek en Chaam om de geijkte smokkelroute achter ons te laten en zelf op avontuur te gaan. Het leverde een paar prachtige paadjes op, hier en daar ook goed voor een obstacle run of het natte gedeelte van een triatlon. Verder kon ik er nog zo'n 700m asfalt uit halen, zodat deze lus in het geheel bijna 95% onverhard is.

Aan het einde wordt je nog een Gouden Berg beloofd. Heb je dat rondje gedaan dan kun je legaal bij 't Smokkelaartje aan de versnaperingen.

Deze lus is goed voor een trail van 16, 18, 20 of 23km; wordt aan gewerkt. De kortere varianten volgen nog en daar zoek ik voorlopers voor.

30 januari 

Bruggetjes Ultra Etten-Leur/Zundert – 50km – 94% onverhard.

Na de Turfvaart Marathon Trail van vorig jaar nog wat nieuwe paadjes erbij gelegd langs de historie van de Turfvaart, landgoederen en talloze deelgebiedjes met draaihekjes, vennetjes, kunstwerken, koepels, paadjes, klinkers…

Maar vooral …… veel bruggetjes, zoveel, dat ik telkens weer de tel kwijtraakte aan het einde van een rondje door Pannenhoef en over de Buisse Hei. Als je ze echt allemaal wil overbruggen moet je soms heen en weer lopen en dat vinden volgers die de route willen navigeren meestal niet zo prettig. Maar goed, voor deze toer dan toch ruim 20 overlopers gespot en belopen. Ook gemerkt dat er stiekem weg een paar verdwenen zijn in het afgelopen jaar.

Het lopen in de natte periode gaat niet altijd even vlot, maar ik kon toch niet de drang weerstaan om vandaag op pad te gaan om weer eens wat af te kunnen strepen. 

Had ik de bedachte route helemaal gelopen, dan waren het 53km geweest (met Padvindersven en Rondgors helemaal rond). Voor vandaag was het een brug te ver.

De eerste 30km gingen vlot in 10km/u, maar ik weet dat ik dat bij een lange afstand niet moet doen. De laatste 20km daarom aangepast naar 9km/u en dat ging prima. 

De beschrijving/blog van de volledige route vind je hier: https://trailer2327.wordpress.com/.../bruggetjes-ultra.../

 

16 januari.

Iets met een Mier (hier en daar misschien wat vergezocht), een nieuw jaar en nieuwe paadjes met een stuk of 16 trailmaatjes.

Dat was vanmorgen 'Twee Uurkes Mieren' en omgeving. Kritisch, maar ook dankbaar gezelschap dat mijn enthousiaste tempo in toom probeerde te houden. Maar ja, een Footprint Runner in de vorm van zijn leven hou je moeilijk tegen.

 

Dat betekent dat we een aantal tussenstops maakten om allerlei 'management taken' te verrichten. En dat hielp, voor de meesten dan toch. Ik kan het waarderen dat een grote groep vanmorgen een uur of langer onderweg was om vanuit allerlei windstreken aan te sluiten. Maar ook voor de 'locals' waren er nieuwe paadjes in de aanbieding.

Als er dan in de evaluatieronde nog zelfgemaakte bananencake rondgaat en ik mijn middag speciaalbierke in ontvangst mag nemen, dan heb ik, samen met de run, weer genoeg om na te genieten van een mooie trailochtend. 

 

8 januari.

En jawel hoor, de eerste run van 2022 is alweer historie. Maar dan wel zodanig dat we er graag op terug zullen kijken. Een 'heide en bos booster prik-kel' onder het mom van een Bels Toerke, want ja, voorbij de grens gaat het er wat soepeler aan toe dan bij ons.

Het begon er al mee dat ik kort voor het GP een noodstop maakte om een, onbewerkte, foto te schieten van een paars/roze zonsopkomst. Dan kan je traildag toch al niet meer stuk!!

Even verderop bleek dat Corne Klijn, speciaal voor dit Toerke vanuit Tilburg gekomen, ook al bezig was met zijn camera, omdat hij aan de vroege kant was.

En dan: Alleen Belse paadjes dus, maar die zijn er meer dan genoeg in het Grenspark. En ik mocht zowaar o.a. de HvhB van PodP mee op sleeptouw nemen om hem zijn eerste nieuwjaarsrecord te laten vestigen. Sportief als hij was volgde hij me dan ook bij de doop van het nieuwe jaar aan het einde van de run.

De route kende zoals altijd bekende en wat nieuwe paadjes rond Drielingvennen, Putse Moer en Mont Noir. Onderweg het uitzicht op Stappersven ingebouwd via uitkijktoren "De Stapper", voor het toeristisch tintje. (en om een rustmomentje in te bouwen natuurlijk) Op verzoek breide ik er graag de route 'Buizerd' doorheen, voor degenen die deze al eens wilden lopen, maar telkens van 't padje raakten. Een geslaagde run met 10 lopers met niet meer dan de toegestane 10% verlies onderweg.

 

1 januari werd ingeruimd voor een herstelloopje, maar ik zou Footprint Runner niet zijn als ik er direct niet wat meer uit zou halen. Zo combineerde ik deze run met een deel verkenning voor het 'Bels toerke' dat op 8 januari gelopen gaat worden. 

 

December 2021.

Op 30 december beleefde ik mijn jaarafsluiter.

Appeltje - Heitje. Een mooie en uitdagende trail van ruim 55km/540hm van 't Appeltje in Bergen op Zoom via de klimmetjes in Huijbergen door naar Mont Noir en een stuk Kalmthoutse Hei.Langs Kriekelare, Meersche Duin en Kleine Meer weer terug over Kooiheide naar de Woensdrechtse Hei.Eenmaal terug bij 't Appeltje kon ik de verleiding toch niet weerstaan om van de 50k er nog de Zeezuiper als toetje bij te doen.

Enfin, de kenners onder ons zien aan de plaatjes wel waar ik geweest ben.

Voor mij was het de afsluiting van een fantastisch sportjaar met ruim 3000km trails in binnen- en buitenland.Ook ruim 100 trainingen/clinics aan jeugd en volwassenen mogen geven. Komt nog bij dat er veel positieve commentaren op onze routes komen via Wikiloc en op Facebook, dus trots op een prachtig team aan voorlopers die met verrassend mooie routes komen.

De extra activiteiten zoals de Zomeravondserie en het Footprint Trailkwartet werden goed ontvangen. Vooral het laatste met ruim 5000 views en 600 downloads en reacties van deelnemers uit het hele land. Daar doen we het graag voor!!

 

 

Op 26 december konden we niet met een groep de traditionele Uitbuikrun lopen. Als alternatief liep ik met Nicolette, Dianne en Henriette deze route in een relaxed tempo.

 

Op 24 december liep ik met Pol en Richard een variatie op de Poldertrail die in maart 22 op de rol staat. Altijd weer sport om te mikken op de juiste afstand van 15km voor deze trails, maar het is weer gelukt.

 

21 december.

Er is weer tijd voor volop verkenningen en een zonnige dag in Zeeland is dan de kans om alvast eens te kijken wat we onze volgers in februari willen gaan voorleggen.

Met Pol als parcourskenner gingen we op zoek naar nieuwe lusjes, andersom paadjes en verrassende door- en uitkijkjes.

Veel wild, omgezaagde bomen en de ingrediënten die we er altijd in hebben: bos, strand en duin met hier en daar een pittige klim.

Een ervan was de uitkijktoren die we eindelijk eens beklommen en waar we een vaag beeld van de omgeving kregen ondanks het mooie weer.

De Zeepeduinen nu eens andersom gelopen en het lusje met de bunkers meegepakt. De plassen zijn er weer goed gevuld en de uitzichtpunten volgden elkaar in rustig tempo op.

Na 18km de trailtoerist te hebben uitgehangen, werden we verwend met een heerlijke, huisgemaakte lunch van Veerle.

Het was weer zo'n traildag met een gouden randje.

12 december.

Met Luci, Bert en Tini naar Ubbergen voor de N70 route. Doel: aansluiten voor een 2e keer bij Geert van Nispen voor zijn actie 1000km in 30 dagen. Ter plaatse sloten nog 2 lopers aan, waaronder zijn shirtsponsor Joeri. Een sombere, natte dag met heel veel blubber op de route en ruim 400hm. Gedeeltelijk over onregelmatige 'boomstam' trappen maakte het een pittige route en dit was dan volgens Geert nog de makkelijk richting; met de klok mee. Ondanks het weer en de omstandigheden een onvergetelijke dag die ik niet had willen missen. Aan de finish stonden familie en vrienden ons op te wachten, waaronder de moeder van Geert die Parkinson heeft. Zij heeft ongeveer dezelfde leeftijd als ik en dan realiseer je je dat gezondheid het grootste goed is.

4 december. 

De Sint is nog even in het land en had deze week wat extra plassen en modder gebracht naar de Brabantse Wal, of liever, Brabantse Dal.

Vanmorgen trakteerde hij 35 runners in 3 groepen op een afwisselend rondje over Woensdrechtse Hei, door Mattemburgh, Markiezaat en Hildernisse. Een route met natte highlights dit keer als Blommekesven, Meeven, een volgelopen Blaffert en natuurlijk het Markiezaatsmeer. Op de Kraaijenberg werd de toren beklommen en in de Hildernissehut vogels gespot. Veel zilverreigers deze ochtend. De wilde paarden bleven op afstand en er werd voornamelijk in de snelste tempogroep flink doorgedraafd.

Toen uiteindelijk iedereen weer op de startlocatie terug was, speelde THOR nog even voor Sinterklaas met warm drinken, pepernoten en speculaas. Dank daarvoor!!!Voor mij was het weer een prachtig begin van de dag; wat kan ik genieten van die social trails waar sportiviteit en gezelligheid hand in hand gaan.

 

November 2021.

26 november was een bijzondere traildag met Geert van Nispen die 1000km in 30 dagen loopt voor Parkinson. Ingegeven door een persoonlijk verhaal van zijn 68-jarige moeder. Vanuit clubhuis Tini in Loon op Zand op 1 dag 2 trails gelopen van 18 en 17km, compleet met lunch verzorgd door Lia, de vrouw van Tini. Bert, Luci, Peter en Mark vulden het gezelschap aan. Geert, Tini, Bert en ik liepen de 35km en Geert bereikte vandaag de 500km mijlpaal!! Allen zo enthousiast dat we gaan proberen om Geert ook op zijn slotdag te vergezellen op zijn laatste kilometers.

15 - 21 november is een week met veel verkenningen waarover ik post op Facebook plaats.

"In een rustige week is er volop tijd voor wat verkenningen, de een wat meer succesvol dan de ander. Vrijdag de 19e in ieder geval een geslaagde poging in het Grenspark voor een 16km trail met als werktitel 'Variaties op een rode Mier'. Een paar prachtige nieuwe paadjes, veel singletrack en het nodige zand. Hier en daar alleen voor de gevorderde kaartlezer. 

Eerder deze week was ik met Janine in de Wouwse Plantage en die 'nieuwe' route kreeg ook een voldoende.

Een verkenning in het Mastbos in Breda bracht me niet wat ik daar al eerder zocht; leuke afwisselende single tracks. Wel een paar mooie stukjes, maar voor mij toch te veel brede lanen. Wordt dus ook vervolgd; uitdaging!!

Het uitzetten van een crossclinic op de Rucphense hei was een thuiswedstrijd en de 20e konden we ons uitleven in het zand en over de hei met 23 junioren."

 

Over de run met Praatjes op de Paadjes:

"Leuk om weer eens te mogen volgen, en op uitnodiging van onze loopvrienden van PodP. Een prachtige en afwisselende trail, waarvan een deel nog niet eerder gelopen; langs forten, een anti tankgracht, talloze bunkers en slingerend door de loopgraven; 30km loopplezier door Moretus- Masten- en Elsenbos, door Wildernissen, Stoppelbergen en over de Koude Heide.

Een toffe trail, taarten, trappisten en tosti’s in goed gezelschap uit verschillende regio’s en altijd weer welkom bij gastvrije mensen, waar je natuurlijk aansluit voor de 'after trail' om de avonturen van de rest te horen en een goede pint te drinken."

 

6 november sluit ik dan eindelijk aan bij een evenement voor een run van 21km. Seters Mooiste, in de buurt van Oosterhout. Het eerste startnummer van 2021 bracht me door de boswachterij van Dorst met zijn paden, singletracks en heuveltjes. Uiteindelijk tikte ik net geen 20km af. Het ging lekker en ik kon de jeugd nog goed bijhouden. ruim onder de 6.00'/km gelopen. tijd is dan niet belangrijk meer, maar voor mij wel een richtlijn hoe het met het gestel is.

 

1 november. November begint met een spontane run waarbij leden/volgers van Spado, Thor en Footprint aansluiten en ik hoef alleen maar te volgen. De ontmoeting met telkens nieuwe mensen is leuk, maar ook het bijpraten met lopers die je onderweg tegenkomt en al een tijd niet gezien hebt.

Verder worden er veel loopjes gepland voor de komende maanden, ook door andere voorlopers en i.s.m. THOR en loopvrienden uit de regio. Kortom; er is veel dynamiek en dat doet goed.

 

Het afsluiten van de maand oktober betekende voor mij het afsluiten van ruim 1,5 jaar atletiektrainingen voor de jeugd. Een totaal afscheid was het niet, want voor het geven van clinics blijf ik voorlopig wel actief. Zo komt er o.a. een serie crossclinics die ik op verschillende locaties ga verzorgen voor junioren. Ik trek daarbij direct de link door naar trailrunning en dat werkt in deze fase voor mij beter dan technische onderdelen.

 

Oktober 2021.

23 en 24 oktober organiseerde ik voor FP een trail en een slowtrail door het Grenspark. Pittige routes met zand- wortel- en heidepaadjes langs vennen en Mont Noir. Ruim 20 lopers sloten aan op de routes van 12 en 19km. Na een herfstachtige week met stormwind en regen twee prachtige loopdagen. Boffen dus....

 

15 oktober ging de geplande Devil's Trail in Kootwijk niet door. Het weerhield me er niet van om toch, samen met Cobi, een weekendje Veluwe te vieren. Uiteraard ook met een trail, zelf geknutseld door de grootste zandbak van West-Europa; Kootwijkerzand. Een wandeling bij Otterlo door De Zanding maakte de trip compleet.

Op 8 oktober was ik met Pol in Veere voor een verkenning.

Het was al een run met veel vertraging, want in april stond deze op de rol om gelopen te worden toen ik een eerste verkenning deed bij een verblijf in Oostkapelle.

Toen, iets later, ook nog de trail/wandelkaart van Runderground uitkwam kriebelde het weer, maar het kwam er maar niet van.

Vanaf de Landschuurweg in Veere door mist en in de kou gingen we op pad om een rondje van zo'n 20km te lopen in en om het bastion en langs het eindeloos vele water dat ze daar in Zeeland hebben.

Het lukte ons om +/- 85% onverhard te lopen door bosjes, over dijken en schelpen- en graspaden met enkele leuke toeristische attracties als 2 trekpontjes, een touw/hangbrug en een ondergrondse gang in een oud bastion. Het was een geslaagde ochtend die uiteindelijk zonnig en warm eindigde, maar wanneer we deze met Footprint lopen weten we echt nog niet.

 

2 oktober liepen we met twee groepen van THOR/FP over de Brabantse Wal langs Zeezuiper, Boslust en Heidetuin. Er was heel veel te doen dit weekend met o.a. RopaRun en Kustmarathon. Toch kregen we nog 22 lopers in beweging voor een trail (15km) en een slowtrail (12km)

 

De 2e week van oktober was ik al weer volop bezig met een route door het Grenspark voor Footprint, de stadstrails door Roosendaal en twee trails over Woensdrechtse Hei, door Mattemburgh bos en langs Markiezaat. Het is leuk om, na de vakantie, weer bezig te zijn met nieuwe dingen.

1 tot 11 september.

September staat grotendeels in het teken van 'vakantie trails'.

Te beginnen in Luxemburg met de 52km lange Lee Trail (zie wordpress voor blog en Wikiloc voor route) Het was dit keer niet zozeer de afstand, maar vooral de lastige passages over leisteen en de 2300hm met een indrukwekkend profiel.

Achtereenvolgens afgelegd: (w=wandel en t=trail)

- Ettelbruck verkenning - 10km/290hm (w)

- Lee Trail - 52km/2300hm (t)

- Mettendorf 50 - 9km/240hm (w)

- Mettendorf 49 - 16km/420hm (t)

- Enzen vanuit huis - 10km/270hm (w)

- Sinspelt - 23km/550hm (t)

- Roter Puhl - 15km/440hm (t)

- Berdorf - 16km/440hm (t)

Hiermee eindigt de vakantie-tiendaagse met 150km en 5000hm.

Het was een fantastische trip met de nodige uitdagingen en het gevoel om eindelijk weer eens trailvakantie in het buitenland te doen heeft veel te lang geduurd. Ondanks de grote voldoening merk ik ook dat ik moe ben, niet zozeer van het lopen, maar ook van het draaiende houden van alle activiteiten voor Footprint, jeugd- en looptrainingen bij THOR en de trainingen en evenementen voor het bedrijventeam dat ik train. Er komt veel op me af en ik kan nog steeds moeilijk 'nee' zeggen.

 

Ik merk ook wat verschijnselen van 'Runners Blues'. Schijnt voor te komen als je lang naar een prestatie toegewerkt hebt (een half jaar naar de Lee Trail) en daarna een periode van relatieve rust volgt. Remedie schijnt dan ook te zijn om een nieuw doel te stellen. Iets om over na te denken in de week die gaat volgen in het natuurgebied De Maashorst (N-Br).

 

4 september 2021.

Er worden 3 trails gelopen waarbij FP betrokken is. Een slowtrail en tempotrail i.s.m. THOR over Bergse Heide en Fort de Roovere. Daarnaast ook nog een trail met Hans Reuvers en Janine Baller vanuit Putte, waarbij Janine de nazit (weer) verzorgt. Wat een kanjer is dat tocht!!.

Augustus 2021.

 

28 en 29 augustus.

De maand afgesloten met 2 FP evenementen in Limburg o.l.v. Astrid. Op zaterdag zelf meegelopen met een groepje van 6 en zondag liep er nog een groepje van 7 runners. Maastricht met St. Pieter, ENCI groeve, Apostelhoeve, Jekerdal, Cannenburg en Duivelsgrot. Weer een geslaagd loopfeestje met koffie/vlaai als toetje.

24 augustus.

Een week voor de (trail) vakantie. Voor mij dus even terug in km omvang. Van ruim 100km vorige week nu hooguit 35km met wat hoogtemeters in Limburg als laatste warming up voor Luxemburg/Duitsland.

Een mooie gelegenheid om een langere wandeling te doen. Nu eens de verbinding gemaakt tussen Chaamse bossen, 't Zand en Alphense Bergen in de regio Breda. Twintig afwisselende km, wel een wat lange rechte verbinding tussen Chaam en Alphen, dus toch nog wat singletracks toegevoegd. Rond Alphen nog eens terug gaan om louter paadjes te scoren met wat heuveltjes en los zand. Voor nu een mooi alternatief.

19, 20, 21 augustus.

In de week na de run in Zeeland nog even flink doorgepakt met de km's als laatste voorbereiding op de vakantie begin september met Lee trail en Felsenwegen in Duitsland en Luxemburg. Na een pittige heuvel/tempotraining met A/B lopersgroep nog een paar verkenningen gelopen in het Grenspark en door de wijke van de stad.

Op 19, 20 en 21 augustus kreeg ik het voor elkaar om de 3 basisroutes voor THOR in november, af te ronden. Hybride trails door wijken en langs water en bij 1 route nog een flink stuk bos. Blij met dit project, omdat er ook allerlei varianten mee gemaakt kunnen worden. Voor dit moment heb ik in ieder geval een 10km slowtrail en een 15 en 23km tempotrail route in elkaar kunnen knutselen.

15 augustus.

Prachtig zomerweer en dan een trail in Zeeland plannen; dat kwam goed uit. Dit keer bewust een kleine groep van 10 lopers. De route over strand, door boswachterij en Zeepeduinen was pittig, maar werd weer gewaardeerd.

8 augustus.

Na de heuveltraining, direct door naar een loopje met Corne Klijn vanuit de Roovertsche Ley in Goirle. Trail over de paadjes van o.a. de Smokkelaarstrail met 13 lopers.

7 augustus.

Eerste zaterdag van de maand. Dat betekent steevast een trailactiviteit i.s.m. ARSV THOR Roosendaal.

Vandaag speelden we met 16 enthousiastelingen buiten in het zand en op de heuveltjes rond Huijbergen en de vliegbasis Woensdrecht.

Voor een aantal was het een eerste kennismaking met deze clinic, waarbij we op 2 niveaus en tempo's ieder lieten pionieren met wat technieken.

1 augustus.

Het was alweer even geleden dat we Strijbeek als evenement hadden opgenomen. Wel liep ik er vaak alleen of met een klein groepje, maar nu kon het dus weer. De belangstelling was groot en de route had ik nu naar mijn zin met een lengte van 19km over de Smokkelroute, Strijbeekse Hei en Hondsdonk met de Kruisvijver. Het was een prachtige ochtend waarbij 18 lopers zichtbaar genoten van deze afwisselende trail.

Juli 2021.

Ook dit jaar organiseren we een zomeravondserie. Eigenlijk begon deze al op 25 juni met een run op de grens van Zeeland/Brabant. De hoofdmoot wordt gelopen in juli en dit jaar in verschillende regio's. Grenspark, Loon op Zand, Westenschouwen zijn de gebieden waar door meerdere voorlopers trails zijn uitgezet.

Door een (te) vol programma mis ik er 1 in juli, maar twee keer Grenspark, twee keer Loonse en Drunense Duinen en een keer Zeeland maken het ruimschoots goed. Deelname en belangstelling is wisselend, maar ieder die deelneemt geniet mee en toont zicg liefhebber.

 

Verder organiseren we voor THOR twee trails in de Pannenhoef en doen we een kwartetkaart van 21km als social trail. Deze laatste lopen we weer als vanouds met een groep van 18 lopers.

 

Mijn eigen doel wordt bepaald door nog eens verder te gaan dan de marathonafstand, maar dan mag niet het weer een keer stranden, net als in 2019 toen de hete zomer in Luxemburg al een temperatuur van 36 graden serveerde om 11 uur in de ochtend.

Op 20 juli liep ik 50km/500hm door het Grenspark en de blog hierover vind je hier:

https://trailer2327.wordpress.com/2021/07/20/grenspark-ultra-2021/

 

Juni 2021.

Elke 1e zaterdag van de maand een trail voor ARSV THOR Roosendaal. Dit keer weer een volle bak met 38 lopers in 3 groepen en 2 routes. Geslaagde run door het gebied van de Wouwse Plantage.

 

Direct daarna, op zondag 6 juni met Janine de 12km FP kwartetkaart door het Moretusbos. Rond kasteel Ravenhof volop bloeiende rhododendrons en in de bossen van Wildernissen slingerende single tracks. Evenement was vol met 13 lopers die nog konden nagenieten in de tuin van Frank/Janine.

 

In de 2e week ben ik begonnen met de uitwerking van een waterloop in en om Roosendaal. Geen zuivere trail, want 65% onverhard en niet alleen in de natuur, maar ook door een aantal wijken van de stad. Uitdaging om toch zoveel mogelijk door het groen te lopen en langs zoveel mogelijk water in de vorm van wadi's, beken, plasjes, vennen, loopjes, vaarten en een wetering. Het worden meerdere afzonderlijke lussen die aan elkaar te koppelen zijn tot een route van +/-40km. 

 

Mei 2021.

Mei is goed begonnen met een prachtige dag om te rennen door het Grenspark. In 3 tempogroepen verzorgden we voor THOR trails door Abdijbossen, Kleine Meer, Kortenhoeff en Meiduinen. Goed te zien dat de groei er weer in zit met 24 deelnemers.

 

Aan het einde van de 1e week ben ik twee keer naar Pannenhoef geweest om weer eens vanuit de horeca met parking te starten. Enige nadeel van deze startlocatie was dat we tot nu toe aan het eind altijd ruim een km op een fietspad langs de weg liepen. Een oplossing hiervoor is om via het deelgebiedje Rondgors naar twee stukjes te lopen waar we nog niet eerder met de groep waren. Particulier landgoed 's Heeren Vrunten en Schuitvaart kunnen prima in een (slow)trail en er blijft nagenoeg geen verharde weg meer over. Op 24 mei met een sportief en gezellig groepje kunnen lopen. 

 

Op 16 mei hadden we een super gezellige trail van 15km van het FP Trailkwartet. Met 13 lopers weer eens met een groep op pad en het enthousiasme was overal te horen.

 

In 2019 zou ik de Lee Trail (53km - 2800hm) gelopen hebben, maar in Luxemburg was het destijds met 36 graden C te heet om dat verantwoord te doen. Graag wil ik in september een nieuwe poging doen, maar dan zal ik nog een keer hier in NL de 50km aan moeten tikken. Ik ben dus nu begonnen met het ontwerp van de route om in de sfeer te komen. De eerste lusjes zijn gelopen en wel in de Noordpolder en de Ossendrechtse Duinen.

 

De trailmaand mei werd afgesloten met een Klimmen/Dalen/Kracht training in Huijbergen, waar vijf bikkels aansloten.

 

April 2021.

Na een verkenning door de Chaamse en Ulvenhoutse bossen kon op 3 april voor het eerst weer een trail voor THOR gelopen worden. In 4 groepjes van 4 liepen we over de Rucphense Hei twee verschillende routes (slow) trail.

 

Diezelfde dag reed ik naar Limburg naar Meerssen voor een weekend trailplezier. Zaterdag in mijn uppie en zondag met Astrid, Bert, Luci en Henk een trail van 15km/400hm, een pittige en compleet met bezoek van de Paashazen en feestmuziek.

 

Na een rustdag bij winterweer doorgereden naar Zeeland, Oostkapelle. Doel was om het gebied Oranjezon beter in kaart te brengen. Het is een prachtig gebied, maar voor trails zijn er te weinig paadjes toegankelijk en dat geldt ook voor de duinovergangen naar zee. Omdat ik in de buurt van Westenschouwen was, heb ik met Pol nog een trail gelopen in Burgh en een variant erop met een FP groepje van 4 lopers. Met Cobi wandelingen door de Manteling en omgeving Veere waar ik een idee kreeg voor een mooie hybride run. Ondanks het wisselvallige weer een mooie trail/wandelweek.

 

Hierna kon het kwartet worden afgerond met rondes van 35 en 42km met behulp van Tonny en zijn horloge.

In het laatste weekend strandde de 3e poging om met een FP groep naar Limburg te gaan, maar dat weerhield Astrid en mij er niet van om toch een aantal lusjes in en om de voormalige ENCI groeve in Maastricht te lopen.

In haar woorden:

'Hoe vaak je ook ergens komt, er zijn altijd nieuwe paadjes te ontdekken. Zo ook vandaag. De ENCI-groeve, t hart van de St. Pieter, open voor publiek, we mochten er dwars doorheen. Wat een uniek stukje Nederland! Alsof je door een aardrijkskunde les liep, aardlaag na aardlaag afzakken in de groeve. Kwamen we uiteindelijk weer op t zelfde punt uit als een half uur daarvoor, wat de km niet deed opschieten, maar t mocht de pret niet drukken! Even goed de pas erin en hoogte meters maken; op naar dn Observant! Boven aangekomen wederom een prachtig uitzicht en met t vooruitzicht van alleen maar afdalen op t gemak terug naar de auto waar de vlaai al stond te wachten.

Na het uitzwaaien van mijn loopmaatje van vandaag, er zelf nog een mooi rondje achteraan geplakt.'

 

Ook deze maand tussen de bedrijven door tijd voor uitzetten en verkenningen, o.a. Brabantse Wal en Grenspark.  Zie avondfoto Augustapolder bij Bergen op Zoom.

De verkenningen Chaam/Ulvenhout en Oostwaardpad/Biesbosch waren de moeite om verder uit te werken en zal ik in aangepaste vorm later nalopen. Dat geldt ook voor een hybride run op Walcheren rond Veere.

 

Het venijn zat in de staart van Maart. Op 23 maart liep ik de 42km route als laatste van het kwartetspel. Het klokje had alles netjes in zijn totalen laten zien en ik was tevreden over route, tijd, en gemiddelde tempo. Toen ik de route wilde uploaden bleek dat er toch bij de registratie onderweg iets was misgegaan. Lang verhaal, kort; nog een keer lopen dus, want zonder bestand kan ik anderen niet uitdagen. Dat wordt ergens half april, want tot die tijd staan er andere paadjes op het programma en start ik weer met geven van de nodige looptrainingen.

Meeting Footprint/Praatjes op de Paadjes                                                  Zullen we het nog een keertje over doen......      

 

Nu het einde van maart nadert, ben ik helemaal vol van de GP Marathon die ik voor april wil lopen. Eind maart worden namelijk alle trainingen bij THOR weer opgepakt en kan ik ook daar als trainer aan de bak. De extra halve marathon bleek achteraf gezien niet nodig en zowat elke dag loop ik stukjes GP om, binnen de mogelijkheden, zoveel mogelijk variatie in de hele marathon te stoppen. Inmiddels doen de reacties op de Wikiloc routes en het kwartet me goed. Beide bronnen leven bij meer runners dan ik gedacht had en de feedback op de routes is positief gestemd!!

Maart 2021.

De maand maart begint zonnig en in de 1e week loop ik twee routes met Janine voor het kwartet, 1x solo in Strijbeek en 1x met Tonny en de trailvrienden uit Midden Brabant. Er komt steeds meer onrust en beweging bij de lopers; iedereen snakt naar perspectief. Na deze maand moet het dan toch echt veranderen. Intussen kwartet ik nog even door voor de twee langste routes. Het begint te leven bij een aantal en dat is leuk om te merken.

Toch zit het even tegen. De 21km route die al volop gelopen wordt, doe ik opnieuw. Grenspark besluit, terecht, dat er meer ruimte moet komen voor de broedvogels en sluit (tijdelijk) een aantal paden af. Ik verwacht snel een alternatief te hebben, maar de 42k afstand zal nog even moeten worden doorgeschoven. Ik wil niet voor nog meer verrassingen komen te staan.

Na sneeuw komt zonneschijn en het lijkt ineens voorjaar. Het inspireerde me tot de volgende post:

Ik ga het er NIET meer over hebben. Het was vandaag, 24 februari, een schitterende dag om buiten in het Grenspark weer eens wat inspiratie op te doen over dingen die WEL kunnen. De laatste tijd heb ik een aantal 'challenges' voorbij zien komen waar lopers veel plezier en uitdaging aan beleven. Nou ben ik niet zo'n trendvolger en ontdek graag zelf mijn paadjes, maar het is toch een sympathiek idee om er iets mee te doen.

Wat is het plan?? De komende periode loop ik over de Brabantse Wal en in het Grenspark vier afstanden (15 - 21 - 30 - 42km) en zodoende hoop ik een 'kwartet' te verzamelen. Ik daag onze volgers uit om in het jaar 2021 ook dit kwartet VOL te maken. Benieuwd wie dit aandurft. Vandaag publiceer ik de eerste run. Het is nummer 2 uit het kwartet en dus een Halve Trail Marathon. Ik beloof je dat er alles in zit voor een trailwaardig rondje. De route staat zoals gewoonlijk open op Wikiloc:https://nl.wikiloc.com/routes.../fp-kwartet-2-21k-66470227

Als je met de uitdaging meedoet en deze gelopen hebt, stuur me dan een berichtje en geef eventueel ook namen door van meelopers. Ik neem ze dan op in een 'Erelijst Footprint Kwartet' die ik later zal publiceren.

Februari 2021.

Ook in deze maand kunnen we geen social trails organiseren. We proberen de community levend te houden door regelmatig op Facebook individuele activiteiten te posten en de website up to date te houden.

De maand begint met het vervolg van een aantal verkenningen, omdat we graag afwisseling in onze bestaande routes houden en we altijd op zoek zijn naar nieuwe paadjes, plaatjes en praatjes. Vaak zijn het solorondjes, duo loopjes of in groepjes van 2 lopers. Zo gaan de voorbereidingen voor de trails die we i.s.m. THOR organiseren ook door.

Verder werk ik zelf nog aan de halve en hele marathon trail door het Grenspark en met Tonny zoek ik nieuwe paadjes om in de routes in te bouwen. Voor THOR zijn, met name Richard en Edwin, ook regelmatig op route en Midden Brabant blijft ook actief. Voor Zeeland is Pol herstellende van een knieblessure en hij pakt de draad langzaam op.

 

De eerste week wordt het winter en flink ook. Er valt een pak sneeuw dat lang genoeg blijft liggen voor een aantal wandelingen en wintertrails.

 

Locaties: Rucphense Hei - Grenspark - 

Januari 2021.

Omdat er deze hele maand nog een lockdown geldt zijn alle evenementen weer geannuleerd. Ik loop daarom vaak een solorondje, soms met twee of een paar groepjes van twee. De verkenningen voor Footprint en THOR rondjes gaan ook gewoon door. Voor THOR gaan Cor, Edwin en Richard mee en met Tonny loop ik ook wekelijks.

Moretus/Wildernissen in het Grenspark is een stukje waar ik weinig kom, maar ik weet een zweetdate met Janine te regelen die me enthousiast rondleidt.

Ondanks het feit dat het St Pieter evenement niet doorgaat, train ik gewoon door, ook een keer met Lars in Huijbergen. Voor een verkenning met Astrid ben ik op zaterdag 23 januari wel naar Maastricht gereden.

Verder nog een paar keer met Nicolette gelopen. Een wandeling in Westenschouwen met een geblesseerde Pol, nadat ik eerst een route voor FP had voorbereid.

 

Om ook eens ergens anders te lopen rij ik naar Beneden Sas om te zien of er in de buurt van de Dintelse Gorzen een route te maken valt. Zie hieronder mijn blog hierover:

 

Na drie dagen en ruim 50km trails, was het weer eens tijd voor wat rust en bezinning in deze roerige tijden. Wel altijd bouwend aan mijn immuniteit, maar dat kan ook in slow tempo.Of het een noodzakelijke verplaatsing is weet ik niet, maar ik rij vanuit Roosendaal, Steenbergen voorbij.

Het lege land lokt me naar het Zeeuwse, maar ik sla dit keer eerder af en doorklief het gehucht Heense Molen om te stoppen waar het land ophoudt; Beneden Sas, ooit deel van de West-Brabantse Waterlinie.De bunker en de bunkertrap herinneren aan een ver verleden en daar sta ik heel even (noodgedwongen) bij stil, want hier moet je meestal even wachten voordat het bruggetje naar je toe komt.Van vorige keren weet ik dat de Dintelse Gorzen, waar ik wil gaan stappen, klein is dus ik daal eerst een trap af naar een stukje dat er tegen aan ligt; het Saspoldertje.

Het is onderdeel van een 1700 hectare groot stiltegebied en het is er drassig. Er loopt vee, het barst er van de vogels en de plasjes. Een roofvogel in de verte aast vanaf een paaltje op een prooi en heeft direct beet.Ondertussen zoek ik iets dat enigszins op een pad lijkt tussen poep, pollen en blubber om daarna over een dijkje verder te gaan.Vervolgens maak ik de oversteek naar de Dintelse Gorzen via een lange vlonder en ik beland direct in de prut. De eerste paar kilometer zal dat zo blijven. In dit seizoen hoef je niet aan een trailrun te denken, maar is het klunen of doorstampen; ik kies beide opties.

Inmiddels schijnt de zon en vind ik alternatieve paadjes door de woeste wildernis. Niemand te bekennen, alleen de vogels en Schotse Hooglanders. Er zijn een paar uitkijkpunten en wat open stukken en het blijft op zijn minst drassig, maar prachtig!!Nu krijg ik het Volkerak in zicht. Brommende boten verstoren de stilte en even verderop buigt het pad alweer terug naar het krekenlandschap waar je je weg kunt vinden over een aantal vlonderbruggetjes.Voor ik het weet sta ik terug bij de oversteek en bedenk wat opties om van deze 10km met wat lusjes een korte trail van 14-15km te maken, maar daarvoor ga ik graag nog een paar keer terug in het voorjaar. Het is hier prachtig, dus bedenk: meer km maken is niet altijd gelijk aan 'beter' en trailen door een groot gebied is niet altijd gelijk aan 'mooier'.

Ik kan een glimlach niet onderdrukken als, na mij, een stelletje in spijkerbroek en op gymschoentjes dezelfde richting op gaat waar ik vandaan kom. "We gaan natuurlijk voor de lange route", hoor ik de een tegen de ander zeggen. "Prima", denk ik en ik loop door. Ik moet nog afscheid nemen van mijn hoge wandelschoenen waarvan de zolen het onderweg begeven hebben. Te lang niet gebruikt en niet meer te repareren weet ik uit ervaring. Voor nu de hak nog even kunnen vastmaken met mijn boterhamzak (geen horeca immers) waaraan ik een mondkapje had vastgeknoopt. Zijn die dingen toch nog ergens goed voor.

 

Locaties deze maand: Grenspark - Brabantse Wal - Strijbeek/Hondsdonk - Boswachterij Dorst - Dintelse Gorzen - Rucphense Hei - Bergse Heide - Zundert abdij - Pannenhoef - Maastricht - Westenschouwen.

Na 13 december..

kwam er een tweede lockdown, waardoor de evenementen weer geannuleerd moesten worden. Met maximaal 2 op pad mocht nog wel en met wat creativiteit werd het jaar vol gemaakt met solorondjes en duoloopjes. Net voor kerst werd ik verwend met cadeaus vanuit de Footprint community en veel leuke schriftelijke reacties als waardering voor weer een mooi trailjaar!! Op naar een beter 2021!!

7 tm 13 december 2020.

Nog een beetje na kwakkelend weer langzaamaan in de running met het geven van trainingen afgewisseld met wandelingen. Vrijdag de 11e samen met Edwin en Richard het THOR rondje voor 2 januari over de Rucphense Hei nagelopen in een regenachtige setting. Zaterdag een crosstraining in het Visdonk bos voor de jeugd en zondag eindelijk de uitgestelde trail van John kunnen oppakken. Bij Stal Kortenhoeff hadden zich zo'n 16 lopers verzameld om in groepjes van 4 op pad te gaan; corona proof noemen ze dat. Prachtig om te mogen zien dat drie groepjes de route van John liepen, maar dat ook FP volgers daar verzamelden voor hun rondje en nog een enkele FP volger aan kwam lopen om ook van daaruit op pad te gaan. Het was inmiddels zonnig, de sfeer was prima en na afloop werd er nog even nagepraat bij de stal. Geslaagde ochtend, met weer zo'n 60 prachtige foto's, waaruit het moeilijk kiezen is.

1 tm 6 december 2020.

Niet veel praatjes, plaatjes en daadjes deze week. Met mijn zondagdip in de plomp gelijk een parasiet meegenomen die even door mijn darmen een trailrondje had uitgepijld, met als gevolg dat alles een beetje slap aanvoelde. Een paar wandelingen en als 1e try out nog een keer een herhalingsrondje vanuit De Berk met Tonny; dat was het dan voor deze hele week.

29 november 2020.

Oudejaarsdip 2020/PODP regio Bergen op Zoom. Wat te doen??? Op pad om maar weer eens een rondje te verkennen met de FP pioniers Tonny/FP Runner.

Als we gaan dwalen, altijd de garantie dat er wat gebeurt onderweg. Of het nou ondoordringbare bush is, een losgebroken koe, galopperende wilde paarden of een geschikte dip plek zoeken; we moeten iets hebben om over na te praten.

 

Hoewel de dip rond de Bergse Heide gaat plaatsvinden, vertrokken we vanaf Fort de Roovere om daar wat te dwalen en te lussen over net wel en niet-bestaande paadjes die we niet eerder liepen. Uiteindelijk via Fort Pinssen toch maar de oversteek gemaakt naar de Bergse Heide waar ze tot ons groot verdriet een hoop trailpaadjes hebben afgeblokt met metershoge takkenbossen. Uiteraard wisten we die wel te omzeilen, maar de vaart gaat er dan wel uit. Na een inspectie van alle dipplekken rond De Berk, kwamen we tot de conclusie dat we een volgende keer misschien nog vroeger op pad moeten als we de groeiende kuddes mtb'ers willen mijden. (En wij voorlopig nog braaf in groepjes van max 4 op pad)

Al met al doet een vriendelijke groet en wat begrip voor elkaar een hoop goed, zodat we verder door staken naar hun domein:

Netjes en uit puur lijfsbehoud bleven we hier op de wandelpaadjes op zoek naar de trap met het uitzichtpunt, een mooi maar nog wat wankel bouwsel. Aangezien het gebied nogal onder handen is genomen levert dat ook weer nieuwe paadjes op, dus wij besloten plots om, dwars door een sloot naar het 'paddenpad' te lopen en dat een stuk te volgen. Een schitterend stukje natuur waar ik alvast mijn Oudejaarsdip beleefde, omdat ik zo nodig nog over een glijplank naar een verscholen paadje wilde - nat tot aan mijn kruis dus - Zeiknat en inmiddels dwars door de natte weilanden vonden we een alternatieve terugweg die we er zeker in houden. Je zult begrijpen dat vanwege mijn positie en de temperatuur we binnen no time de laatste 3 km hebben afgelegd.

Kortom: weer een mooie en gedenkwaardige trailochtend in het teken van een prachtig evenement dat er aan zit te komen. Voor het evenement gaan we de mogelijkheid bieden om ook in groepjes samen een mooie afsluiting van 2020 te maken.

24 en 27 november 2020.

Een beetje mistroostig allemaal voor wat betreft het weer, zieke mensen, geblesseerden en de gedachte dat het allemaal erg lang duurt voordat we weer eens wat samen kunnen ondernemen met een groepje groter dan 4 lopers. Toch in deze week weer twee keer in het Grenspark geweest, 1 keer alleen en 1 keer, weer, met Tonny en Janine. In de herfst zijn de kleuren prachtig en zijn de vennen weer wat beter gevuld. Struinen in Meiduinen levert soms nog wat verwarring op, maar het is een mooi deelgebiedje met een paar uitdagende zandstroken en smalle paadjes, afgewisseld met twee mooie waterpartijen. Deze run ging van Kortenhoeff naar Kleine Meer, Zwaluwmoer, Meiduinen en weer terug via Kleine Meer en Staartse Duinen. Weer goed voor elk 15 mooie km.

19 en 22 november 2020.

Twee herfstige dagen met miezer en mist, maar o zo mooi om het rondje Zuidgeest/Mattemburgh/Markiezaat te lopen. Een korte trail van ruim 14km die we afgelopen zomer in de vrijdagavond serie liepen in zomerse sferen. Na een verkenning in mijn eentje op donderdag, sloten Tonny en Janine aan op zondag. Startpunt is de open Woensdrechtse Hei, overgaand in Landgoed Mattemburgh en dan over de steilrand van de Brabantse Wal naar de Kraaijenberg. Op het gedeelte bij het Markiezaatsmeer kwam er beweging in een grote groep Ijslandse paarden die daar speciaal voor ons een show gaven in draven en waden door het water. Ze kwamen wel akelig dichtbij ons langs, maar zodra we ze hadden gespot waren we al gaan wandelen om ze niet onrustiger te maken dan nodig was. Een prachtig schouwspel dat ik hier voor het eerst zag en niet had willen missen!!

11 november 2020.

Aangezien er momenteel geen looptrainingen gegeven hoeven te worden trok ik deze mistige ochtend vroeg naar Strijbeek voor een 2e ronde. Er moesten nog wat stukjes fietspad uit en wat meer singletrack erin. Bovendien wilde ik kijken of het landgoed Hondsdonk met de Kruisvijver voor onze trails iets toe zou kunnen voegen. Het was allemaal de moeite van een halve dag mtb'en en lopen waard. Er is nu een trailwaardige route van 14 tot 22km.

8 november 2020.

Samen met Tonny op tijd op pad om naar Strijbeek te rijden. Om 8.30 uur waren we al aan het lopen in de buurt van het Langven om wat van de zonsopkomst mee te pakken. Jammer genoeg wilde de zon niet echt doorkomen, maar er viel genoeg te zien en te genieten met het Rondven, de Goudberg en Patersmoer. Na de Strijbeekse Hei zaten we inmiddels op de grensoverschrijdende Smokkelroute. Tot slot liepen we na 17km terug via Zwarte Goor. Het zondag/corona toerisme was inmiddels in volle gang met veel fietsers en wandelaars. Maar goed dus dat we er op tijd bij waren vandaag. Een mooi begin van de dag!!

 

4 november 2020.

Verdere aanscherping van de corona regels zorgt voor annulering van vier evenementen. November zal voorlopig verder gaan met, hooguit, het lopen in duo's.

In de ochtend heb ik nog wel een looptraining mogen geven aann twee groepjes van drie lopers. Het is allemaal een beetje geforceerd en onwerkelijk.

3 november 2020 Loon op Zand.

Op zijn eerste dag als pensionado was Tini direct gastheer voor een run over en door de Drunense Duinen. Pol en ik sloten aan; denk dat de gemiddelde leeftijd nog nooit zo hoog is geweest, maar goed. Het was prachtig loopweer, de route was zoals altijd afwisselend en de koffie met gebak na afloop maakten dit loopfeestje compleet. Na de inspanningen van afgelopen weken was 17km voor mij pittig genoeg vandaag.

 

1 november 2020 Twee Uurkes Noordpolder/Brabantse Wal.

Er was veel belangstelling voor deze trail en dat betekende dat we met 5 groepjes van 4 lopers op pad gingen. Het lukte niet iedereen om in de bubbel te blijven, maar al met al heeft de grote meerderheid genoten van deze trail. Benieuwd hoe lang we op deze manier en met beperkingen blijven lopen. En vooral hopen dat de overheidsmaatregelen niet nog strakker worden aangetrokken.

 

25 oktober 2020 Noordpolder.

Esther, John, Pol, Tonny en ik liepen een routecheck o.l.v. John, corona proof. Een prachtig begin door de weidse Noordpolder van Ossendrecht. De realiteit biedt de koeltorens van Zandvliet, windmolen, maar ook prachtige 'wetlands' op de grens van zand en klei. Je loopt hier letterlijk over polderpaden van zavel. Vervolgens pakten we een aantal keer de 'steilrand van De Brabantse Wal' om door te trekken naar de Abdijbossen en een stukje Grenspark bij Meiduinen met de immer uitdagende Jan Prop Hill, waar de mtb'ers zich op stukbijten. Als toetje niet te versmaden, want ook vorige week zondag al eens opgediend. Het uitlopen ging vervolgens weer via Calfven naar het hoger gelegen 'Koepeltje'. Met ruim 18km deze week weer ruim 70km weggetikt over een mooi scala aan paden en natuurgebieden.

 

Corona en lopen in groepjes van 4.

De eerste week van de tweede lockdown is achter de rug en het ziet er allemaal niet hoopvol uit. Het schema voor de baantrainingen die ik voor THOR maak kan in de prullenbak en we mogen met maar 4 lopers per groepje op pad. Wel met meer groepjes, maar de groepjes mogen niet mengen. De 1e proef hiermee gaan we op 1 november doen met John en 4 groepjes in de Noordpolder van de Brabantse Wal. Daarom hebben we op 25 oktober een verkenning ingepland met 2 groepjes om te zien en te overleggen hoe we dat gaan doen.

 

 

12, 17, 18, 20 oktober 2020: 4 verkenningen.

De eerste verkenning op 12 oktober liep ik alleen vanuit Ossendrecht door het Grenspark een ronde van 16km als voorbereiding op de tempotrail voor THOR/FP. Het was na de onstuimige dag op Oranjezon prachtig herfstweer en bedoeling was om zoveel mogelijk trailwaardige paadjes te lopen. Ik kwam dan toch weer terug op een groot deel van de route die we op 22 augustus met 80 lopers in 5 groepen liepen. Een mooi stukje Kleine Meer, Staartse Hei, Grenspad met wordtelpaden, de enorme zandpassage en het Zwaluwmeer.

 

Op 17 oktober liepen we met 4 runners van THOR een verkenningsrondje voor de slowtrail die in november gepland stond. Dat zal zo goed als zeker later worden. Het was fantastisch loopweer en vanaf Natuurpoort De Blauwe Pauw in Ossendrecht liepen we een afwisselend rondje van 11km door het Grenspark door Abdijbossen, Kleine Meer en Kortenhoeff.

 

Zondag de 18e vertrokken we met 4 lopers vanaf stal Kortenhoeff voor een trailwaardige ronde door het Grenspark. Uitdagingen waren nu Meersche Duin (zandbak) en Meiduinen met hobbel/trailpad en Jan Prop Hill. Een pittige trail van ruim 16km, weer onder mooie omstandigheden met ervaren trailers die er goed de pas in hielden.

 

Op dinsdag de 20e was ik met Pol in Westenschouwen voor een verkenning in boswachterij, over strand en door de duinen. Dat wordt een pittige van 16km met daarin Dodemanspad en Zeepeduinen. Na een kwartiertje lopen stuitten we op een groep herten die rondom een burlend edelhert cirkelden. We hebben dit schouwspel zo'n 10 minuten bekeken, want ik had dit nog niet eerder van dichtbij gezien. Helaas geen foto's, want ze bleven op afstand en verscholen tussen de bomen. Een mooie dag om te lopen en dit keer eens wind mee op het strand zodat de km weer eens onder de 5 min bleef. Later in deze week nog een loopje in de stromende regen (Zeezuiper/Heide van Laane) met Tonny en Lars en voor mezelf een duurloop van 20km in de omgeving van Nispen.

 

13, 14 oktober 2020.

Als gevolg van de corona maatregelen moeten we voor de 2e keer dit jaar een aantal evenementen annuleren. Erg frustrerend, omdat alles weer lekker liep en iedereen zich behoorlijk goed aan de regels hield. In organisatie en voorbereiden van runs zit meer werk dan regelmatig gedacht wordt. Achter de schermen was het dinsdag 13 en 14 oktober dan ook druk met de communicatie. 

 

Op woensdagmorgen de 14e heb ik voorlopig een laatste looptraining verzorgd voor THOR. Ik heb wat activiteiten af moeten zeggen, maar ik heb ook af kunnen spreken met een groepje van vier lopers voor komend weekend.

Ook de verkenning voor de run in Zeeland (14-11??) gaat gewoon door, want stilzitten is er niet bij.

Voor wat betreft de jeugdtrainingen die ik bij THOR geef, heb ik een weekje vakantie, maar de 26e gaan die weer beginnen.

 

Benieuwd of ik de komende weken ook weer meer zal lopen, net als in de eerste periode van de pandemie. Gefrustreerd ben ik zeker en ik baal van alle extra administratie, maar ik blijf optimistisch en in beweging om gezond te blijven.

 

11 oktober 2020.

Maar eindelijk daar was ie dan, de zon. Oranjezon in Vrouwenpolder/Zeeland in dit geval.

Geruime tijd geleden met Tono Wondergem plannen gesmeed en gezien de grote belangstelling graag gebruik gemaakt van het aanbod van mr Runderground Martijn de Vries om samen een paar mooie trails te knutselen.

Zo'n 44 lopers verdeeld over meerdere groepen, routes en tempo's zorgden ervoor dat coronaproof buiten sporten gewoon kan.

We zijn hiermee in 2020 weer ruim de 1000 deelnemers gepasseerd!!

 

Het thema: 'Runderground meets Footprint' kwam goed uit de verf door de spontane keuze ter plekke.

Uiteraard mochten de kofferbakdrankjes niet ontbreken na afloop om de sterke verhalen over storm, regen en wind kracht bij te zetten.

Overigens viel het weer reuze mee, want waar we lopen schijnt vroeg of laat de zon.

 Joyce van Wintershoven en Debby Pouls zorgden voor de fotoselectie.

 

5, 6, 7 oktober 2020.

Soms rijd je een eind weg voor de trailnodige variatie en dan kom je toch weer namen tegen als Zeeland, Steenbergen en plekjes als het Ganzenven.

Ga je er lopen, dan vind je je spoor weer in singletracks, wortelpaadjes en verzand je in woestijnachtige vlaktes en kun je zomaar door een drooggevallen ven lopen.

Het is herfst dus speciaal voor Henk van der Zande leg je nog wat paddenstoelen vast.

 

What's new???

Gewoon even de zinnen verzetten, geen trainingen geven, bijtanken en family time.

Vandaag een verkenningsloopje Kriekeput en Herperduinen in wat het grootst aaneengesloten natuurgebied van Brabant blijkt te zijn; Maashorst.

Jammer genoeg door een kort, maar hevig onweer af moeten korten, maar er komen nog kansen voor het lopen van nieuwe paadjes en het spotten van koniks en wisenten.

 

Vandaag zo'n 22km gelopen en kijk al uit naar wat nog komen gaat.

 

Dag 2 begint met een wandeling vanuit de vakantiewoning. Een verkorte versie van het rondje dat ik vanmiddag wil gaan trailen. Op dit rondje ervaar ik dat het gebied hier inderdaad groots en wijds is en dat er genoeg mogelijkheden zijn om van de gebaande paden af te gaan. Onderweg zien we Exmoor pony’s en Taurossen. Die laatsten houden we maar op afstand, vanwege de imposante horens. Dat kost me wel wat extra tijd, want er graast een drietal precies op het pad waarover ik loop. Een foto van echt dichtbij zit er niet in. Wisenten houden zich verscholen.

Totaal kom ik zo weer aan de 25km met wel een paar keer oponthoud. Ik wilde dat ik hier al wat meer bekend was, want ik laat de smalle paadjes met tegenzin liggen.

https://connect.garmin.com/modern/activity/5640780684

 

Dag 3 heb ik de route nog wat uitgebreid, zodat ik de Slabroekse en Schaijkse Hei mee kan pakken. Het wordt een mooie route van bijna 20km. Voor het goede zou ik er nog wat fietspaden uit kunnen halen, maar dan moet ik iets beter bekend zijn. Bovendien kun je er wel onverhard naast lopen als je wil. Er zijn nog laatbloeiers op de hei, ik spot weer taurossen en pony’s en ik kom langs prehistorische grafheuvels. Bijna op het eind waag ik me nog op een paar singletracks, maar daarbij wijk ik toch net iets te veel af. Ik verwacht dat ik hier zeker nog eens terugkom.

https://connect.garmin.com/modern/activity/5643645236

3 oktober 2020.

Elke 1e zaterdag van maand lopen we een trail en slowtrail i.s.m. ARSV THOR uit Roosendaal. Ik werk daar inmiddels 5 jaar mee samen en het is uitgebouwd naar een regelmaat aan runs met een trainersteam van 7 voorlopers/opsluiters. Waar we in het begin nog in de regio Roosendaal clinics organiseerden, struinen we nu inmiddels door heel West-Brabant, Grenspark en Zeeland.

 

Op 3 oktober liepen we met twee groepen in de omgeving van de abdij van Zundert. Twee verschillende routes, waarvan 1 meer richting Buisse Hei en de ander meer richting Pannenhoef. Na terugloop van deelnemers vanwege corona, zijn we vandaag weer op de weg terug met 30 lopers, inclusief trainers. Een regenachtige, maar geslaagde ochtend.